Page 15 - อ่านฟรี! พันธะสาป เล่ม 2
P. 15

à«‹ÍËÃÙ¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
            โดยไม่สนค�าทัดทานของเซวียนชิง ทว่าสิ่งที่ชวนให้คนขบขันคือ ถึงแม้ทารก
            น้อยจะถูกบิดาปลุกให้ตื่น นางไม่เพียงแต่ไม่ร้องไห้ หลังจากส่งเสียงฮึฮึออกมา
            สองสามครั้งก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากออกมา

                   พอนางหัวเราะอาลั่วก็หัวเราะด้วยเช่นกัน เซวียนชิงมองดูใบหน้าแย้มยิ้ม

            ของทารกน้อย ครั้นเห็นลักยิ้มเล็กๆ ตรงสองข้างมุมปากของนางก็อดยก

            ริมฝปากแย้มยิ้มขึ้นมาเหมือนกันมิได้

                   แปลกจริง...เหตุใดเขาถึงได้รู้สึกว่าเด็กหญิงผู้นี้ดูคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่นิดๆ
            หนอ?

                   การถือก�าเนิดของชีวิตใหม่ได้ลบเลือนเรื่องราวมากมายให้หายไป

            คลื่นความไม่สงบก่อนหน้านี้ยุติลงชั่วคราว อาลั่วมิได้เอ่ยถึงหรืออธิบายเรื่อง
            ใดๆ ให้เซวียนชิงทราบเลยสักนิด เพียงแต่บอกให้เขาพักผ่อนบ�ารุงร่างกาย

            อย่างสบายใจ เพราะว่าก่อนที่คิมหันตฤดูจะมาเยือน เขาวางแผนจะพา

            เซวียนชิงกับลูกกลับคฤหาสน์สกุลเว่ย

                   เมื่อได้ยินเขากล่าวเช่นนี้เซวียนชิงถึงนึกขึ้นมาได้ว่าหากคิมหันตฤดูมา

            ถึงเมื่อใด อาการปวยของอาลั่วจะ ‘ก�าเริบ’ ขึ้นมาอีกครั้ง!
                   เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งปอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยหรือนี่ เซวียนชิงทอด

            ถอนใจที่กาลเวลาล่วงผ่านไปอย่างรวดเร็ว ย้อนนึกถึงตอนที่เพิ่งจะได้รู้ว่า

            อาลั่วมีโรคประจ�าตัว ตอนนั้นเขายังหวาดกลัวแทบตาย ทว่าบัดนี้...
                   “คิมหันตฤดูปนี้...ต้องการให้ข้าปรนนิบัติหรือไม่?”

                   อาลั่วที่อุ้มบุตรสาวเอาไว้ส่ายศีรษะเป็นการบอกว่าไม่ต้องในทันที

                   “อ้อ...”

                                                                      13
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20