Page 37 - อ่านฟรี เร้นรักแรงเสน่หา
P. 37
ไอริส
ไปหำอะไรรองท้อง ก่อนเดินออกจำกห้องก็อยำกสูดอำกำศในยำมค�่ำคืน
สักครู่ ซึ่งห้องพักของเธอมีระเบียงเล็กๆ อยู่ด้วย หญิงสำวจึงแหวก
ผ้ำม่ำนออกเพื่อเลื่อนบำนประตูที่เป็นแบบกระจกบำนเลื่อน แต่มือเล็ก
ต้องชะงักงัน รีบเพ่งสำยตำมองไปยังท้องถนน เพรำะมีควำมรู้สึกรำวกับ
ว่ำมีใครบำงคนก�ำลังจ้องมองเธออยู่
“ใคร? ใครยืนอยู่ใต้ต้นอินทผลัม”
ญำดำรินตั้งค�ำถำมกับตัวเอง ร่ำงบำงหลบอยู่หลังผ้ำม่ำน ก่อน
จะแง้มออกเพียงเล็กน้อยเพื่อมองว่ำคนที่ยืนอยู่ใต้ต้นอินทผลัมยังคง
จ้องมองเธออยู่หรือเปล่ำ
หญิงสำวยังไม่อยำกมองในแง่ร้ำยว่ำผู้ชำยคนนั้นจงใจจ้องมอง
มำยังห้องนอนของเธอเท่ำนั้น พยำยำมคิดในแง่ดีว่ำเขำอำจแค่เพียงหยุด
พักเหนื่อยหรือเพื่อสูบบุหรี่ก็ได้
เมื่อแอบดูอีกครั้ง อำกำรหวำดกลัวก็พุ่งเข้ำหำญำดำรินในทันที
ครำวนี้ไม่ผิดแล้วว่ำชำยร่ำงใหญ่จ้องมองเขม็งมำยังห้องนอนของเธอเป็น
จุดเดียว แม้ระยะควำมห่ำงจำกห้องพักไปยังจุดที่ผู้ชำยคนนั้นยืนอยู่เป็น
คนละฟำกถนน แต่หญิงสำวก็มั่นใจว่ำเขำจ้องมองมำยังห้องนอนของเธอ
เพรำะใบหน้ำของเขำนิ่งไม่ไหวติง ไม่หันไปทำงอื่นแม้แต่นิดเดียว
“ใครมำจ้องมองเรำ...เรำไม่รู้จักใครที่นี่”
ถึงแม้หวำดกลัวจนขนหัวลุกชัน แต่ญำดำรินก็ยังพอมีสติ
หญิงสำวเดินเร็วๆ ตรงไปยังสวิตช์ไฟ ก่อนจะปิดไฟในห้องพักให้ตกอยู่
ในควำมมืดมิดทันที อำกำรหิวที่เกิดขึ้นก่อนหน้ำนี้หำยไปฉับพลัน
ล�ำคอตีบตัน ควำมกลัวเข้ำมำแทนที่จนมือไม้เย็นเฉียบไปหมด
“เขำ...เขำยังมองเรำอยู่ไหม”
หญิงสำวถำมตัวเองเสียงสั่นเทำ ค่อยๆ เดินด้วยฝีเท้ำแผ่วเบำ
รำวกับกลัวคนร้ำยจะได้ยินไปแอบอยู่หลังผ้ำม่ำนและแง้มดูคนร้ำย
อีกครั้ง แน่นอนว่ำชำยคนดังกล่ำวยังจ้องมองมำยังห้องนอนของเธออยู่
35
