Page 22 - อ่านฟรี บุพเพบาป 1
P. 22
ºØ¾à¾ºÒ»Ø¾à¾ºÒ» 11
º
“ท่านลูกค้าผู้นี้ ข้ารู้ว่าท่านตื่นเต้นมาก แต่ไม่เห็นต้องตื่นเต้นจนกอดรัด
เซวียนชิงให้ขาดอากาศหายใจตายเลยนี่นา?”
ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ก้มหน้าลงมองด้วยความประหลาดใจ ครั้นก็
เห็นเซวียนชิงถูกเขากดเอาไว้ในอ้อมกอด พวงแก้มไปจนถึงใบหูขึ้นสีแดงเถือก
มือทั้งสองข้างตีแขนทั้งสองข้างของเขาไปมาไม่ยอมหยุด ท่าทางดูทรมาน
ยิ่งนัก
“ว้าก!” เขารีบร้อนปล่อยมือออกโดยเร็ว
ในที่สุดเซวียนชิงก็หลุดพ้นจากเงื้อมมือมารได้เสียที เขาถอยกรูดไป
อีกด้านแล้วหอบหายใจไม่หยุด ไม่มีแม้แต่แรงจะเอ่ยต่อว่าด่าทอ
เฉิงอินเห็นดังนั้นก็หัวเราะฮ่าๆ ดังลั่นอย่างกลั้นไม่ไหวอีกต่อไป ภายใน
ห้องโถงใหญ่ พอมีคนได้ยินเสียงหัวเราะก็พากันหัวเราะตามอย่างไม่ไว้หน้า
เซวียนชิงถูกเสียงหัวเราะกลืนกลบจึงมองไปทางบุรุษผู้นั้นอย่างกระฟัดกระเฟียด
ชายหนุ่มเองก็รู้สึกผิดยิ่งเลยเอ่ยขอโทษไม่หยุดอยู่อีกด้าน ขอให้เซวียนชิง
ให้อภัยตนเอง
เย่าหลิงรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะง่ายดายขนาดนั้น ดังนั้นจึงพาพวกเขา
ทั้งสองไปพูดคุยกันอย่างละเอียดที่ห้องชั้นใน เพราะถึงอย่างไรนี่ก็เกี่ยวข้องกับ
อนาคตของเซวียนชิง ในฐานะเถ้าแก่ เขาย่อมต้องรับผิดชอบให้ดี
ก่อนจะเดินจากไปเย่าหลิงมอบหมายงานในการต้อนรับลูกค้าให้กับ
เฉิงอิน เฉิงอินน้อมรับอย่างยินดีปรีดา ยามนี้เขาว่างงานเป็นอย่างยิ่ง เพราะ
ว่าเถ้าแก่น้อยห้ามเขารับแขกมากเกินไป หลายวันนี้จึงไม่ให้โอกาสเขารับแขก
เลยสักคนเดียว เขาอึดอัดแทบบ้าอยู่แล้ว
20
