Page 19 - อ่านฟรี การขอแต่งงานของท่านเคานท์กำมะลอ 7
P. 19
Mimori SEIKE
จึงเข้ามาทักด้วยท่าทีหวาดหวั่น มิเรย์นอนคุดคู้อยู่ตรงนั้นสักพัก และในที่สุดเธอก็
ค่อยๆ พยุงตัวเองให้ลุกขึ้น
“ขอบคุณที่แบ่งแป้งสาลีให้.... และขอโทษที่มารบกวนครับ....”
“มะ ไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ครับ.... ผมขอตัวไปวิ่งสักหน่อย....”
มิเรย์วานพ่อครัวให้น�าแป้งที่เธอนวดเสร็จไปอบ เธอตัดสินใจมุ่งหน้าไป
ยังสนามฝึกซ้อมเพื่อหาวิธีตัดกิเลสออกไปจากสมอง
หลังวิ่งสักพัก ในที่สุดจิตใจก็เริ่มสงบลงได้เสียที มิเรย์ก�าลังเดินไปยัง
โรงอาหาร
(ไม่ได้.... เสียสติกับเรื่องแค่นี้เสียเชิงหญิงหมด ฝ่ายนั้นต่างหากที่ไม่ดี
ฉันไม่เกรงใจแล้วนะ เอาล่ะ.... มาคิดหาวิธีแก้แค้นดีกว่า....)
เมื่อคืนหลังแยกจากวีลฟรีทและกลับมาถึงห้อง เธอก็เริ่มวางแผนแก้แค้น
ทันที จดหมายท้ารบเขียนเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย เหลือแค่ยื่นให้เจ้าตัวรับทราบ
เท่านั้น เพื่อการแก้แค้นครั้งยิ่งใหญ่ เธอจ�าเป็นต้องหนักแน่นและไม่หวั่นไหว
ขณะมิเรย์เดินดุ่มๆ ด้วยสายตามุ่งมั่นอยู่นั่นเอง อเล็กซ์วิ่งไล่ตามเธอมา
จากด้านหลัง
“มิเชล เมื่อวานล�าบากมากเลยเนอะ เป็นอะไรหรือเปล่า?”
ชายหนุ่มเอ่ยปากทักทาย ทันใดนั้นความเด็ดเดี่ยวเมื่อครู่ก็หายวับไปใน
พริบตา สติแตกกระเจิง
“ละ ละละละ ล�าบากอะไร ไม่เลย ว่าแต่หมายถึงเรื่องอะไรหรือ!?”
“ก็ได้ยินมาว่าเธอกระโดดลงมาจากระเบียงจนขาบาดเจ็บ นี่ยังไม่หายดี
สินะ?”
อเล็กซ์มองท่าทีเลิ่กลั่กของมิเรย์ด้วยความประหลาดใจ หมายถึงเรื่องนั้น
หรอกหรือ มิเรย์โล่งอก เธอยกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากพลางตอบ
“อ้อ ไม่เป็นไรแล้ว นอนคืนเดียวก็หาย”
“หายแล้วหรือ!? เธอนี่แกร่งจริงๆ....”
17
