Page 11 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 11

หยำงกวงฉิงจื่อ
                                                        หยำงกวงฉิงจื่อ 9

           เ²่า ขอนางมารเ²่าได้โปรดรักษาตน อย่าคิดถวิลหานางมารน้อยมาก
           เกินไปเล่า”
                  ป‰ออวิ๋นต้าจ่างกงจู่สูดหายใจเฮือกใหญ่อย่างเงียบๆ ข่มกลั้นรสขมปร่า

           ที่อยู่ในล�าคอ ก่อนจะหยิบถ้วยชาซึ่งอยู่อีกด้านขึ้นมาจิบเบาๆ หนึ่งอึก
                  จะไม่ถวิลหาได้อย่างไรเล่า?
                  ในยามที่นางหมดอาลัยตายอยากท้อแท้สิ้นหวังกับชีวิต ใช้ชีวิตอยู่ที่
           เรือนพักตากอากาศไปวันๆ อย่างไม่รู้จะท�าอย่างไรกับชีวิต ฟางเฟยซึ่งเป็น

           บุตรสาวของสหายเก่าในวันวานก็พลันปราก¯ตัวขึ้นที่เรือนพักตากอากาศ
           ข้างเคียง นางไปพบเจอเข้า ท�าให้นางมีแรงฮึดสู้ขึ้นใหม่อีกครั้ง นางอบรมสั่งสอน
           ทุกอย่างที่สตรีสูงศักดิ์ควรรู้ให้แก่ฟางเฟยเองกับมือ เชิญอาจารย์มาสอนนาง

           ปรุงเครื่องหอมอย่างลับๆ ถึงขนาดสั่งให้องครักษ์ลับสอนวรยุทธ์ให้กับนาง
           ด้วยซ�้า ให้นางมีความสามารถในการป‡องกันตัวเองมากขึ้นอีกนิด
                  ฟางเฟยฉลาดเฉลียวมาโดยก�าเนิด ในด้านการท�าเครื่องหอมก็ได้รับ

           ถ่ายทอดพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมเหนือใครมาจากมารดา มีจมูกที่ไวต่อกลิ่นมา
           ตั้งแต่เกิด อาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชาซึ่งนางหามาให้ฟางเฟยอย่างลับๆ ต่างก็
           ตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก แต่ว่านางไม่เคยแพร่งพราย°านะที่แท้จริงของฟางเฟยให้

           ใครรู้ และไม่อนุญาตให้พวกเขาเผยความลับแก่คนนอกด้วยเช่นกัน นางไม่ยอม
           ให้ผู้ใดมาท�าลายแผนการแก้แค้นของฟางเฟยเด็ดขาด
                  พอเติบใหญ่ขึ้นฟางเฟยอยากท�ากิจการค้าขายเครื่องหอม นางก็ออก
           เงินสนับสนุนให้ฟางเฟยเปิด ‘หอมู่ฟาง’ ให้นางออกไปท�าการค้าข้างนอกใน°านะ

           ‘แม่นางซีเหยียน’ ค่อยๆ รุกคืบเบียด ‘ร้านหยวนเซียง’ ของสกุลหนีทีละก้าวๆ
           มิคาด พอกิจการเครื่องหอมซึ่งสืบทอดกันมากว่าร้อยปีของสกุลหนีเริ่มตกต�่า

           กลับท�าให้สกุลหนีเริ่มคิดถึงบุตรสาวคนโตที่พวกเขาทอดทิ้งเนิ่นนานหลายปี
           ¢Öé¹ÁÒ
                  “ข้าว่าจ้างคนจากส�านักคุ้มÀัยอันดับหนึ่งของเจียงหนานมาอารักขาเจ้า
           ขบวนเดินทางกลับเมืองหลวงของเจ้าคราวนี้ยิ่งใหญ่เอิกเกริก คนนอกคงจะ

           เดากันว่าเป็นเชื้อพระวงศ์ผู้สูงศักดิ์คนใดคนหนึ่ง ท�าให้ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16