Page 15 - อ่านฟรี มายาพันธกานต์ 2 (เล่มจบ)
P. 15
เฟิงน่ง
ตายแล้ว แต่ความแค้นของผู้อาวุโสหาได้สิ้นสุดไม่ ต�าแหน่งเจ้าส�านักเจียงเฉิงนั้นยัง
คงอยู่ในมือคนสกุลฮั่ว ผู้อาวุโสไม่คิดเอาของซึ่งเป็นของตนกลับคืนมาหรือ”
ไป๋เส้าฉิงตื่นตระหนก เขาลอบครุ่นคิด...ซือหม่าฝานผู้นี้จิตใจโหดเหี้ยมนัก
ข้าเพียงสวมรอยว่านหลี่หงไปตามเรื่อง แต่สมองของเขากลับคิดไปถึงต�าแหน่ง
เจ้าส�านักเจียงเฉิงแล้ว หากว่านหลี่หงก้าวออกสู่ยุทธภพต้องเกิดความวุ่นวายใหญ่โต
เป็นแน่
“เจ้าจะช่วยข้ารึ” ไป๋เส้าฉิงกลอกตา “มีข้อเสนออันใดเล่า”
ซือหม่าฝานดึงเอาพัดกระดาษข้างเอวออกมา เขาพัดโบกอย่างสบายใจ
สองครา “ผู้อาวุโสว่านเป็นวีรบุรุษแห่งยุค บัดนี้เป็นเวลาที่สกุลซือหม่าก�าลังต้องการ
ใช้คน ขอเพียงผู้อาวุโสว่านยินยอมเข้าร่วมกับซือหม่า ซือหม่าฝานก็จะช่วยให้
ผู้อาวุโสได้คืนกลับส�านักเจียงเฉิง”
“เข้าร่วมกับซือหม่ารึ”
“มิผิด”
ไป๋เส้าฉิงจงใจขมวดคิ้ว “เจ้าเป็นผู้ใดในสกุลซือหม่ารึ ซือหม่าฝาน คล้าย
ว่าเจ้ามิใช่ญาติสนิทอันใดมิใช่รึ”
“ที่แท้ผู้อาวุโสไม่เชื่อในความสามารถของซือหม่าฝาน” ซือหม่าฝานยิ้มเย็น
เขาหันหลังกลับพลางว่า “น่าเสียดาย น่าเสียดาย โอกาสงามกลับละทิ้งไปเช่นนี้ได้
ว่านหลี่หง ท่านจงหลบเร้นกายอยู่ ณ ที่นี้ต่อไปเถิด! เรื่องราวอันใดในเจียงหูล้วน
ไม่ใช่เรื่องของท่านอีกต่อไปแล้ว” พูดจบเขาก็เชิดหน้าเดินออกจากห้องรับแขกไป
การพูดยั่วยุกระตุ้นคนนั้นไม่ว่าใครย่อมกระท�าได้ แม้ค�าพูดแต่ละค�าของ
ซือหม่าฝานล้วนอ่อนโยนละเมียดละไม แต่ทุกค�ากลับกระตุ้นให้ตื่นเต้น ทุกกิริยา
ท่าทางล้วนดูไม่เสแสร้งแปลกปลอม ท�าให้ไป๋เส้าฉิงอดชื่นชมเสน่ห์ของเขาไม่ได้
“ช้าก่อน!” ไป๋เส้าฉิงเลิกคิ้วพลางเรียกเอาไว้
ซือหม่าฝานหยุดฝีเท้า ก่อนจะถามขึ้นเบาๆ “ผู้อาวุโสยังมีค�าสั่งใดอีก”
ไป๋เส้าฉิงเอ่ยในใจ คนผู้นี้ร้ายกาจนัก หากเหยียบย่างขึ้นยุทธภพเมื่อใด
13
