Page 29 - อ่านฟรี Rozenkreuz โรเซนครอยส์ ตอน อองช์ นครหลวงอันเป็นนิรันดร์ 12 (เล่มจบ)
P. 29
ภาค อองช์ นครหลวงอันเป็นนิรันดร์
โดยชอบธรรม”
“ใช่แล้ว เรามิได้คิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติจะเป็นกษัตริย์ที่ยอดเยี่ยมหรอก
แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ถือก�าเนิดมาในฐานะผู้สืบราชบัลลังก์อากิแตน เราคิดว่า
การปกป้องแผ่นดินนี้คือหน้าที่ของเรา
เพราะเหตุนั้นเราจึงมอบบัลลังก์ให้ชายคนนั้นไม่ได้ เราไม่ได้คิดว่าเขา
มีความสามารถไม่เพียงพอ ด้วยความเฉลียวฉลาดระดับนั้น หากเป็นกลียุค
เขาอาจเป็นเจ้าผู้ครองอาณาจักรหรือเป็นกษัตริย์ไปแล้วก็ได้ แต่ส�าหรับยุคสมัย
เช่นนี้ เขาเป็นอันตรายเกินไป
ชายคนนั้นปั่นหัวผู้คนมากมาย หลอกลวงและใช้งานคนอื่นราวกับเป็น
เบี้ยในกระดานหมากรุกเพื่อสนองความมักใหญ่ใฝ่สูงของตนเอง ต่อให้เป็น
ประชาชนของตนก็คงไม่ต่างกัน เมื่อเป็นผู้ครองแผ่นดินแล้ว เขาคงวางแผนร้าย
มากมาย ใช้ชะตาของบ้านเมืองเป็นเดิมพันเสมือนเป็นการละเล่นเพียงเพื่อ
เติมเต็มความทะเยอทะยานของตนเป็นแน่ ประเทศที่เป็นเช่นนั้นย่อมปราศจาก
ความมั่นคง แผ่นดินและราษฎรอากิแตนคงหัวหมุนเพราะเขาคนเดียว
เรารักประเทศนี้ หากคิดว่านั่นเป็นความรู้สึกจอมปลอมเพราะเชื่อว่า
‘ต้องรักแผ่นดินในฐานะกษัตริย์’ จะเปลี่ยนเป็นบอกว่า ‘รักผู้คนรอบข้าง’ แทน
ก็ได้ ทั้งคนที่ทุ่มเทรับใช้เรา ทั้งทหารที่ก�าลังต่อสู้เพื่อแผ่นดิน และดยุคมงฟอรต์
คนนี้ เพื่อปกป้องผู้คนเหล่านั้น เราไม่ยอมมอบอากิแตนให้ชายคนนั้นเป็นอันขาด
ไม่มีวัน”
ดวงเนตรตรงไปตรงมาของเด็กชายจ้องมองวันเดอริสราวกับจะแทงทะลุ
“แล้วท่านล่ะ จะท�าอย่างไร? เจ้าชายวันเดอริส?”
“ข้ารึ?”
“ใช่ ท่านจะท�าอย่างไรกับอัลเบียน? จะปล่อยไว้ในมือชายคนนั้นงั้นหรือ?”
วันเดอริสกลั้นหายใจ
เด็กชายที่ตนหลงเชื่อว่าเป็นเพียงหุ่นเชิดของดยุคมงฟอรต์ผู้เป็นศัตรู
27
