Page 26 - อ่านฟรี Rozenkreuz โรเซนครอยส์ ตอน อองช์ นครหลวงอันเป็นนิรันดร์ 12 (เล่มจบ)
P. 26
แต่เรื่องเล่าของเรอเน่ยังไม่จบแค่นั้น
“....ทั้งเรา ดยุคมงฟอรต์ และตัวเขาเองต่างก็เชื่อเช่นนั้นมาตลอด ทว่า
พ่อที่แท้จริงของเขาไม่ใช่กิโยมที่สอง แต่เป็นกิโยมที่สาม เสด็จพ่อของเราต่างหาก”
คนที่ตกใจกับค�ากล่าวนั้นมิได้มีเพียงวันเดอริส แต่ยังรวมถึงออสการ์
ด้วย
“ฝ่าบาท ทรงหมายความว่าอย่างไร?”
“ถ้าจะถามว่าได้ยินมาจากไหนละก็ เจ้าตัวเป็นคนบอกเอง บอกกับเรา
โดยตรงนี่แหละ ไม่ได้ผ่านปากใครอื่น”
“แต่ว่า เรื่องนั้น....”
“แน่นอนว่าเรารู้ดีเรื่องที่ชายคนนั้นเป็นคนเจ้าแผนการ กล้าพูดเรื่องโป้ปด
โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย แต่ถึงเราจะเป็นกษัตริย์อากิแตนก็เถอะ การเล่าเรื่องเช่นนั้น
ให้เด็กไร้ก�าลังที่ตกเป็นเชลยอย่างเราฟังจะมีประโยชน์อันใดส�าหรับเขางั้นหรือ?”
“อาจเพื่อท�าให้ฝ่าบาทพระทัยสับสน....”
“ถ้าอย่างนั้นก็ยิ่งต้องเป็นความจริง ไม่ใช่เพื่อให้รอบข้างยอมรับ
ความชอบธรรมในฐานะลูกกษัตริย์ แต่เป็นเพื่อจิตใจของตัวเขาเอง ต่อให้เป็น
ชายคนนั้น ก็ไม่มีทางโกหกหัวใจตัวเองได้หรอก เขาคิดจะท�าให้ตัวเองพึงพอใจ
ด้วยการบอกความจริงที่เก็บซ่อนไว้ในอกแก่เรา ด้วยการบอกว่า บัลลังก์ที่เด็ก
อย่างเรานั่งอยู่ เดิมทีแล้วควรเป็นของเขาซึ่งเป็นพี่ชายต่างหาก”
“ฝ่าบาท! เหตุใดถึงตรัสเช่นนั้น”
“แน่นอนว่าเราไม่คิดจะยกบัลลังก์ให้เขาหรอก เราจะยอมรับว่าเขาเป็นพี่
ก็ได้ แต่ไม่มีทางมอบบัลลังก์นี้ให้เป็นอันขาด”
เด็กชายพูดหนักแน่น สายตาเลื่อนจากออสการ์มายังวันเดอริส
“ถึงจะเป็นพี่ชายของเรา แต่สามัญชนอย่างเขาย่อมไม่มีสิทธิ์สืบบัลลังก์
จะอ้างอย่างนี้ก็ย่อมได้ แต่เราไม่ได้บอกว่าเรามีสิทธิ์เป็นกษัตริย์แต่เขาไม่มีโดย
ตัดสินจากเหตุนั้นหรอกนะ
24
