Page 45 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 45
สือหลัว 43
อีแปะในใจเงียบๆ... สองร้อยห้าสิบ... เอ่อ... คนที่ยั่วโมโหซื่อจื่อมักจะไม่มีผู้ใด
จบสวยสักคน จู่ๆ เขาก็พลันรู้สึกเห็นใจเจ้าหนุ่มที่ชื่อฉู่หลิงคนนั้นขึ้นมานิดหน่อย
18
“กล้าเหน็บแนมว่าข้าสองร้อยห้าสิบ ในเมื่อรนหาที่ตายถึงเพียงนี้ ข้าก็
จะท�าให้การประลองคราวนี้น่าสนุกยิ่งขึ้นกว่าเดิม อีกสามวันให้หลังพอเจ้าคนที่
ชื่อฉู่หลิงผู้นั้นมาแล้วให้พาตัวเขามาหาข้า” เผยเมิ่งหยวนลุกขึ้นเดินไปยังราวกั้น
ริมระเบียง ทอดมองการประลองชนไก่ข้างล่างที่ก�าลังแข่งขันกันอย่างดุเดือด
เลือดพล่าน “ข้าจะวางเดิมพันนอกรอบกับเขา”
“วางเดิมพัน?”
“ไม่มีใครกล้าดีหาเรื่องยั่วยุข้ามานานมากแล้ว หากไม่ให้บทเรียนเขา
สักหน่อยจะไม่ท�าให้เขาผิดหวังแย่หรือ?” เผยเมิ่งหยวนหัวเราะอย่างชั่วร้ายสอง
ค�ารบ จากนั้นตบบ่าลูกน้องเบาๆ “เจ้าว่าถูกหรือไม่ โม่ชิง”
เมื่อเดินออกมาจากหอหยวนเป่า หลังจากฉู่หลิงถามทางกับคนเดินถนน
แล้วเธอก็ตรงดิ่งไปยังตลาดขายสัตว์ จากนั้นเลือกไก่ตัวเมียที่ดูท่าทางกระปรี้กระเปร่า
เป็นพิเศษ ก้นค่อนข้างใหญ่ ดูก็รู้ทันทีว่าออกไข่เก่งมาสองตัว
ยามเธอถือไก่สองตัวและห่อยามากมายกลับไปยังเรือนปีกตะวันตกก็
ท�าเอาเหอจั้นอวี่และสี่จู๋แตกตื่นยินดีเป็นการใหญ่ โดยเฉพาะตอนที่พวกเขาเห็น
แม่ไก่ตัวโตสองตัวในมือเธอ ดวงตาก็ยิ่งเปล่งประกายแวววาว
“ไก่!” เหอจั้นอวี่กลืนน�้าลายอึกใหญ่
“ข้าไม่โลภมากหรอกเจ้าค่ะ ข้าขอแค่ปีกไก่ข้างเดียวก็พอ...” สี่จู๋รู้สึกได้
ว่าปีกไก่ก�าลังโบกมือเรียกหานางอยู่
ฉู่หลิงรีบเอ่ยเตือนขึ้นทันที “หยุดความคิดของพวกเจ้าเสีย ไก่สองตัวนี้
ตอนนี้พวกเจ้ายังเอามันมาฆ่ากินไม่ได้ อีกสามวันให้หลังข้าต้องอาศัยพวกมัน
18 สองร้อยห้าสิบ เป็นค�าแสลง ใช้สื่อความหมายถึงคนโง่เง่า
