Page 47 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 47
สือหลัว 45
แล้วจึงค่อยหันกลับมาหาสี่จู๋ “สี่จู๋ ไปช่วยข้าขุดสมุนไพรเหล่านั้นออกมาเร็วเข้า”
เรื่องที่แม่นมกับอวี่เอ๋อร์กระทบกระทั่งกับเซ่าหรูชิงที่ร้านปักผ้าเมื่อวาน
ตู้เหมยเอ๋อร์กลับไม่ได้มาหาเรื่องสั่งสอนพวกเธอที่เรือนปีกตะวันตก เธอยังนึก
สงสัยอยู่เลยว่าตู้เหมยเอ๋อร์กลับตัวกลับใจเป็นคนดีแล้วใช่ไหม
แต่นึกไม่ถึงว่าวันนี้หลังจากอวี่เอ๋อร์ไปเรียนที่ส�านักบัณฑิต ตู้เหมยเอ๋อร์
ก็ส่งคนไปที่นั่น ฉวยจังหวะตอนที่อาจารย์ก�าลังสอนหนังสืออยู่ ยืนพูดต่อหน้า
ทุกคนตรงประตูห้องเรียนโดยไม่ไว้หน้าใดๆ ทั้งสิ้นว่าเหอจั้นอวี่ไม่มีเงินจ่ายค่า
เล่าเรียน จะขอท�าเรื่องลาออก
จวนสกุลโหวผู้มีหน้ามีตาแต่กลับไม่มีเงินจ่ายค่าเล่าเรียน ทันใดนั้น
อวี่เอ๋อร์ก็กลายเป็นตัวตลกให้ทุกคนหัวเราะเยาะ ท�าให้เขาอับอายขายหน้าเป็น
ที่สุด ทั้งโกรธทั้งโมโหแต่ก็ไม่อาจต่อปากต่อค�าได้ เพราะว่านี่คือความจริง
หลังกลับมาจากส�านักบัณฑิต อวี่เอ๋อร์ซึ่งแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยหลั่งน�้าตา
ต่อหน้าเจ้าของร่างเดิมกลับกอดเธอร้องไห้โฮอย่างไม่คาดคิดคาดฝัน ท�าให้เธอ
สงสารจับใจจนอยากจะพุ่งเข้าไปฉีกร่างสองแม่ลูกคู่นั้นให้เป็นชิ้นๆ เสียในตอนนั้น
พวกตู้เหมยเอ๋อร์สองแม่ลูกจงจ�าเอาไว้ให้ดีเถอะ ความอัปยศอดสูครั้งนี้
เธอจะขอทวงคืนความแค้นไปทีละอย่างๆ ให้ได้สักวัน ยิ่งไปกว่านั้นจะคืนสนอง
ให้มากกว่าเดิมเป็นเท่าทวี!
“ขุดสมุนไพร? คุณหนู ท่านบอกว่าจะไปขุดสมุนไพรที่ไหนนะเจ้าคะ ท่าน
ซื้อยามาให้แม่นมแล้วมิใช่หรือ”
“อย่าถามให้มากความ ก็ตรงแปลงดินรกร้างที่หญ้าขึ้นรกชัฏนั่นอย่างไร
เล่า รีบตามข้ามาก็พอ เดี๋ยวอีกสามวันให้หลังข้าจะให้เจ้ากินน่องไก่ทุกวันจนกลัว
ไปเลย!”
สามวันมานี้ในแต่ละวันของฉู่หลิงหากไม่ได้ต�าสมุนไพรอยู่ในเรือนก็ไป
ขุดสมุนไพรอยู่ที่ลานหลังบ้านอันรกร้างว่างเปล่าของจวนโหว โยนงานดูแลแม่นม
