Page 58 - อ่านฟรี กลเม็ดเผด็จศึกนายท่าน

กลเม็ดเผด็จศึกนำยทำน็ดเผด็จศึกนำยทำน
56 กลเม

เธอตั้งน�้ามันให้ร้อน น�าขนมกากถั่วเหลืองลงไปทอด จะใช้ไฟแรงมาก
ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นอาจจะไหม้ได้ง่าย ขนมกากถั่วเหลืองถูกวางเรียงจนเต็มจาน
เสียวหมี่หยิบใส่เข้าปากหนึ่งชิ้นอย่างอดใจไม่ไหว

“ร้อนๆๆ...” นางตะโกนร้องแต่ก็ยังกัดเข้าไปค�าใหญ่ พร้อมกันนั้นก็ยัด
ส่วนที่เหลือใส่เข้าปากต้าหนิว ทั้งสองร้อนปากจนส่งเสียงร้องแถมยังเต้นเร่า
ไปมา แต่ต่อให้ตายก็ไม่ยอมคายขนมออกมา ท�าเอาเฉียนเฉี่ยนเห็นแล้วหัวเราะ
ไม่หยุด

หลังจากทั้งสามเล่นสนุกในห้องครัวอยู่พักหนึ่ง เฉียนเฉี่ยนก็เอ่ยขึ้นว่า
“ไปเอาน�้าเต้าหู้กับถ้วยมา เตรียมกินอาหารเช้ากัน”
ต้าหนิวและเสียวหมี่ส่งเสียงขานรับ พวกเขายกขนมกากถั่วเหลืองและ

น�้าเต้าหู้ออกไปข้างนอก เฉียนเฉี่ยนหาโตะไม้ตัวหนึ่งมาตั้งไว้ใต้เพิงต้นองุ่น ที่นั่น
กลายเป็นภัตตาคารนอกสถานที่ของพวกเขา

ฉู่โม่ยวนเดินทางกลับมาอย่างเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ท้องหิวเป็นอย่างยิ่ง
เดิมทีเขาคิดไว้ว่าพอกลับถึงเรือนเฟิงหลินก็จะอาบน�้าล้างหน้าล้างตา แล้วนอน
หลับให้เต็มอิ่ม แต่พอนึกได้ว่ามีหนังสือสองเล่มที่ต้องไปหยิบ จึงหันฝีเท้าเดิน

อ้อมไปยังห้องหนังสือแทน
เพิ่งจะก้าวเข้ามาในประตูวงเดือน กลิ่นหอมเย้ายวนใจก็พลันพลุ่งเข้ามา
ปะทะ สายตาของเขาจึงหันมองตามไป ที่นี่คือ...ห้องหนังสือ?
เขาไม่ได้มาผิดที่กระมัง? ไม่อยู่ที่จวนแค่ครึ่งเดือน ท�าไมลานบ้านถึงปลูก

ต้นไม้มากมายเต็มไปหมดเช่นนี้ล่ะ แม้แต่เพิงต้นองุ่นก็มีของกลมๆ ที่เหมือนกับ
...สุสานอันนั้นคืออะไรหนอ?

เขาเห็นเพียงเฉียนเฉี่ยนเปิดประตู ‘สุสาน’ ออก เสียวหมี่กระโดดโลดเต้น
ปรบมือโห่ร้องอยู่ข้างๆ ยิ้มกว้างจนมองไม่เห็นดวงตา ต้าหนิวเองก็ดีอกดีใจด้วย
ท่าทางเซ่อๆ ซ่าๆ มันน่ายินดีปรีดาขนาดนั้นเชียวหรือ?
เฉียนเฉี่ยนประคองขนมปงเอาไว้พลางดมกลิ่นหอมเข้าเต็มปอด ความ

เข้มอ่อนของสีให้หกสิบคะแนน กลิ่นหอมให้เจ็ดสิบคะแนน รูปร่างหกสิบคะแนน