Page 22 - อ่านฟรี รักแรกที่ไม่รู้จัก
P. 22
่
รักแรกทีไม่รู้จัก
“ไม่ว่าอย่างไรก็ฝากด้วยแล้วกัน นานๆ ทีช่วยดูแลไปจนถึงที่สุดหน่อยนะ”
“...เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้สินะครับ”
“อืม ฉันบอกทาซากะแล้วว่าให้ตามเธอไป ไหนๆ ก็ไหนๆ ช่วยสอนเขาหน่อย
ก็แล้วกันว่าต้องเตรียมการหรือต้องท�าอะไรบ้าง ถ้าเสร็จแล้วทาซากะก็กลับไปได้เลยนะ”
ถ้าไม่เต็มใจขนาดนั้นก็ขอเปลี่ยนผู้สอนงานเถอะครับ...โทรุฝืนกลืนค�าพูดที่จ่อ
ขึ้นมาบนคอให้กลับลงไป
“ครับ” โทรุพยักหน้าก่อนเดินตามมาเอฮาระไป พวกเขาหยุดอยู่ข้างโต๊ะที่ถูกจัด
เป็นระเบียบเรียบร้อยจนแทบเรียกได้ว่าเรียบร้อยเกินเหตุ
มาเอฮาระหย่อนสะโพกลงนั่ง สายตายังคงมองผ่านแว่นมาทางนี้ แม้สตาฟคนอื่น
ที่อยู่รายล้อมจะถอดเสื้อนอก คลายเนกไท ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดบนกันหมด แต่มาเอฮาระ
ยังคงสวมเสื้อนอกผูกไทแน่นเปรี๊ยะ กระทั่งเวลาเลิกงานก็ยังแต่งตัวแบบนี้อีกหรือ โทรุ
ทั้งทึ่งทั้งรู้สึกกดดันอย่างน่าประหลาดไปพร้อมกัน
“ชื่อทาซากะสินะ เคยขายอะไรมาก่อนล่ะ?”
“...ผลิตภัณฑ์อาหารครับ ไม่ได้เป็นผู้ผลิตแต่เป็นเอเจนซีครับ”
“มีความรู้เกี่ยวกับเวชภัณฑ์รึเปล่า?”
“ไม่ค่อยมีครับ เคยแค่ดูแค็ตตาล็อกตอนที่ได้เรียนรู้จากการฝึกงานที่นี่เท่านั้น”
“งั้นรึ”
มาเอฮาระหยุดถามไปดื้อๆ ไม่แสดงความเห็นอะไรกับค�าตอบของโทรุเลย
สักอย่าง ท่าทีไม่แยแสอย่างนั้นท�าให้เขาสงบใจไม่อยู่
โทรุเม้มปากแน่น เงียบไว้ดีกว่าพูดแบบสุ่มสี่สุ่มห้า มาเอฮาระเองก็ไม่พูดอะไร
ต่อจากนั้น กลายเป็นความเงียบสงัดที่ชวนอึดอัด
รู้สึกเหมือนเป็นกบที่ถูกงูจ้อง ถึงจะก้มหน้าแต่ก็สัมผัสได้ถึงแววตาใต้เลนส์ก�าลัง
ระอยู่บนแก้มของเขา ทั่วร่างเย็นยะเยือกด้วยความรู้สึกอันคุ้นเคย
“มาเอฮาระซัง อย่าเงียบด้วยใบหน้าแบบนั้นสิครับ มันน่ากลัว เด็กใหม่เขากลัว
ตัวสั่นหมดแล้วเห็นไหม”
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนจนกระทั่งมีเสียงสดใสดังแทรกเข้ามา ในขณะที่
โทรุแอบโล่งอกที่สายตาคู่นั้นเคลื่อนไปทางอื่น บทสนทนาก็เริ่มขึ้นโดยมีโทรุยืนอยู่ตรงกลาง
20
