Page 17 - อ่านฟรี รักแรกที่ไม่รู้จัก
P. 17
YOU SHIIZAKI
เหล็กหนักอึ้งมีบันไดนอกอาคาร ลมเย็นชวนให้สดชื่นเข้าปะทะใบหน้า
ดงไม้เล็กๆ ที่แผ่ขจรอยู่ฝั่งตรงข้ามราวบันไดเต็มไปด้วยไม้ผลัดใบ กิ่งก้านตัด
แสงจ้าของท้องฟ้ายามเย็นด้านหลังเป็นเงาด�าเด่นชัด โทรุก้าวออกไปด้านนอกประตูโดย
ไม่รู้ตัวเมื่อถูกสีสันของฤดูใบไม้ร่วงช่วงชิงสายตา
โทรุพิงตัวกับราวบันได ถอนหายใจรอจนกว่าจะสงบอารมณ์ได้ ระหว่างนั้นก็
เหลือบเห็นเข็มนาฬิกาข้อมือชี้ไปที่เวลาเลิกงานพอดิบพอดี ได้เวลาไปแล้วกระมัง ใน
ตอนที่เขาพยายามตั้งสติก็มีเสียงเปิดประตูหนักๆ ดังมาจากด้านล่าง
ถ้าโดนเจอตัวคงเป็นเรื่องแน่ โทรุจับราวบันไดแล้วรีบย่อตัวลงไปตรงนั้น แต่แล้ว
ก็ต้องอึ้งกับบทสนทนาที่ฟังอย่างไรก็เป็นคู่รักทะเลาะกัน
และตอนนี้เขาก�าลังพูดไม่ออกเมื่อได้เห็นต้นเสียงของบทสนทนาที่เขานึก
ประหลาดใจตั้งแต่ตอนได้ยิน
“บอกว่าไม่อยากคบงั้นเหรอ ไม่ลองคิดดูหน่อยรึไง คุณไม่ได้เกลียดผมนี่”
“พูดไปก็เปล่าประโยชน์ ตัดใจแล้วไปหาคนอื่นเถอะ คนอย่างนายหาแฟนได้
ไม่ยากอยู่แล้วไม่ใช่หรือ”
“ไม่เอาหรอก คนที่ชอบอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ ท�าไมผมจะต้องไปหาคนอื่นด้วย
เล่า”
เสียงที่รุกไล่ถามเริ่มทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตรงกันข้ามกับอีกเสียงที่ยังคง
ความเยือกเย็นไว้ได้ แต่ไม่ว่าเสียงไหนก็เป็นเสียงโทนต�่า การใช้ค�าพูดก็ห่ามๆ พอมอง
ลงไปด้านล่าง แม้จะมองจากไกลๆ ก็รับรู้ได้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงชานบันไดมีร่างสูง คนหนึ่ง
ใส่สูทสีกรมท่า อีกคนใส่สีน�้าตาลอ่อน
...มีผู้ชายสองคนก�าลังทะเลาะกันเหมือนคู่รัก
หัวสมองโทรุกลายเป็นสีขาวโพลนเมื่อได้เห็นสถานการณ์ไม่น่าเชื่อ ในตอนนั้น
ฝ่ายชายซึ่งสวมสูทสีกรมท่าก็มองขึ้นมาทางนี้พอดี ขนทั้งร่างของเขาลุกชันเมื่อสายตา
ประสานกัน
สูทสีกรมท่าที่ให้อารมณ์เคร่งครัด เนกไทที่ถูกผูกแน่นไม่ปล่อยให้หลวมแม้แต่
นาที ทรงผมที่ถูกจัดทรงอย่างเป็นธรรมชาติบวกกับแว่นตากรอบเงินที่ดูเยือกเย็น ...และ
สายตาเฉียบคมที่มองผ่านเลนส์มายังเขา
15
