Page 17 - อ่านฟรี บุปผาคู่บัลลังก์ 10
P. 17

ตอน สีน�้ำเงินที่มำจำกครำม


             ก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจเลย ถ้าเป็นตอนนี้ฉันมั่นใจเลยว่าจะสามารถมองเห็นธรรมได้ด้วยสภาวะ
             จิตใจที่ใสสะอาดผ่องแผ้วยิ่งกว่าพวกเซียนซะอีก”
                    ชูเอหัวเราะออกมาอย่างลืมตัว ....จริงด้วย ความใจกว้างของท่านชูเร แม้แต่

             บรรดาเซียนสีทั้งแปดยังเทียบไม่ได้ ค�าพูดที่โกรธจัดและพยายามจะใจร้ายกับริวเรน
             นั้นก็ไม่ได้มีความหวังร้ายจนแม้แต่ชูเอยังรับรู้ได้
                    เสียงขลุ่ยหยุดลงพอดี เสียงชายเสื้อเสียดสีกันดังสวบสาบ

                    “เป็นความคิดเห็นที่ยอดเยี่ยมมาก ชูเร เอาล่ะ เพื่อนรักของข้าจะไม่ออก
             เดินทางไปเรียนรู้ฝึกฝนด้วยกันเหรอ เอเงซึเองก็มีแผนการชีวิตที่ยิ่งใหญ่มากกว่าจะ
             ตั้งหน้าตั้งตาไขว่คว้าหาความสุขใกล้ตัวในที่ที่มีแต่สีสันอย่างนี้ เราจะได้สร้างต�านาน

             ที่ท�าให้แม้แต่เซียนสีทั้งแปดยังหมอง ค�าพูดทิ้งท้ายที่ข้าอยากจะบอกทั้งสามคนก็คือ
             ‘พวกเราต้องใช้ชีวิตโดยไม่มีอะไรให้ต้องเสียดาย’ การที่พวกเราได้พบกันมันคือ

             พรหมลิขิตนะ”
                    แม้แต่เอเงซึยังอึ้ง เพราะเรื่องนี้เกินขอบเขตความสามารถในการใช้วาจาของ
             เด็กหนุ่มผู้มีจิตใจอ่อนโยน ดูเหมือนเขาจะนึกไม่ออกเลยว่าควรปฏิเสธอย่างไร

                    แต่ว่าชูเรปฏิเสธทันที
                    “เจ้าตั้งหน้าตั้งตาสร้างต�านานคนเดียวดีกว่า ริวเรน ถ้าเป็นเจ้า แค่ตัวตน

             ของเจ้าก็สามารถไปถึงเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่นั้นได้แล้ว ฉันรับประกันได้เลย ยิ่งกว่านั้น
             โชคร้ายจริงๆ ที่ฉันคิดว่าการสอบเข้ารับราชการระดับประเทศครั้งนี้มันกลายเป็น
             เรื่อง ‘น่าเสียดายในชีวิต’ ไปน่ะ”

                    ชูเอที่ได้ยินทั้งหมดนั้นรู้ได้ทันทีว่านั่นเป็น ‘เรื่องที่เกี่ยวพันกับริวเรน’ แต่
             ริวเรนเลิกคิ้วที่ได้รูปขึ้นเหมือนไม่รู้
                    “อะไรกันเพื่อนรักหมายเลขหนึ่งของข้า ทั้งที่เจ้ามีเรื่องน่าเสียดายหลงเหลือ

             ไว้ในประวัติชีวิตแท้ๆ แต่ข้าที่อยู่ใกล้ๆ กลับไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร ข้าไม่สมควรเป็น
             เพื่อนสนิทเจ้าเลย ไม่สิ ถึงจะรู้ตอนนี้ก็ไม่สายนี่นา! ชูเร ช่วยเล่ารายละเอียดให้ข้าฟัง
             หน่อยสิ ข้าจะพยายามขจัดสิ่งที่ขุ่นมัวในใจเจ้าออกไปให้ได้มากที่สุด ไม่จ�าเป็นต้อง

             ขอบคุณข้าหรอกนะ เพราะมันเป็นเรื่องที่ข้าสมควรจะท�าในฐานะเพื่อนสนิทอยู่แล้ว”


                                       Sai YUKINO                       15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22