Page 16 - อ่านฟรี บุปผาคู่บัลลังก์ 10
P. 16
‘แต่ว่าเป็นพี่ชายของรันริวเรน’
....ชูเอรู้สึกแย่ที่สุด
แล้วในขณะที่รู้สึกเซ็งเต็มแก่ เขาก็ต้องลุกขึ้นอย่างไม่เต็มใจเพื่อไปรับ
น้องชายที่สอบเข้ารับราชการระดับประเทศวันสุดท้ายเสร็จแล้ว
หนึ่ง
(....ท�าไมข้าจะต้องยอมสละเวลาพักที่มีค่าไปเพื่อเจ้านั่นด้วยนะ)
เช้าที่ท้องฟ้าสดใสจนเหมือนจะได้ยินเสียงดังกริ๊ง การมาเยือนของฤดูใบไม้ผลิ
ท�าให้ลมหายใจที่พ่นออกมาในช่วงเวลาเช้าอย่างนี้กลายเป็นสีขาวเหมือนควัน
เป็นเช้าที่น่าจะรู้สึกดี แต่ว่ากลุ่มคนที่ทยอยกันออกมาจากวังล้วนแต่มีสีหน้า
เหมือนผีดิบ ราวกับว่าถ้าต้องแสงแดดแล้วจะกลายเป็นเถ้าธุลีไป
การสอบเข้ารับราชการระดับประเทศกินเวลาถึงเจ็ดวัน พวกเขาต้องรีด
ศักยภาพทั้งหมดออกมา ดังนั้นหากจะให้พวกเขาแหงนหน้ามองฟ้า คงจ�าเป็นต้อง
ให้เวลาอีกสักหน่อย
ในระหว่างนั้นเสียงขลุ่ยที่ขาดความไพเราะก็ดังแหวกอากาศมาให้ได้ยิน กลุ่ม
ผีดิบได้สติกลับมา และในชั่วพริบตาพื้นที่ระหว่างชูเอและเจ้าของขลุ่ยก็แหวกออก
เป็นทาง เมื่อเห็นน้องชายผู้ท�าให้เกิดพื้นที่ว่างน่าประหลาดอยู่ในเครื่องแต่งกาย
บ้าบอสุดขีด ชูเอก็คิดประโยคที่กล่าวมาแล้วข้างต้น
แต่ว่าที่ต่างไปจากปกติก็คือข้างๆ น้องชายเขามีคนเหลืออยู่อย่างไม่น่าเชื่อ
“....บอกให้พอสักทีไงล่ะ! ทั้งที่ทุกคนเหนื่อยจนหมดแรงแล้ว นี่ยังจะดูด
แม้แต่พลังใจให้หมดอีกหรือไง!? พูดก็พูดเถอะ อย่ามาเดินด้วยกันเลยดีกว่า เดี๋ยว
ถูกคิดว่าเป็นพวกเดียวกัน คงอายไปถึงลูกถึงหลาน!!”
“คะ....คุณชูเร พูดอ้อมๆ หน่อยก็ได้ครับ”
“อย่าไปตามใจเขาสิ เอเงซึคุง! คิดว่าเราต้องเจอเรื่องแย่ๆ เพราะนายนกยูง
นี่แค่ไหนกันล่ะ มาสอบเข้ารับราชการระดับประเทศหรือจะมาสอบเป็นพระกันแน่
14 Sai YUKINO
