Page 13 - อ่านฟรี บุปผาคู่บัลลังก์ 10
P. 13

ตอน สีน�้ำเงินที่มำจำกครำม


             เช่นนั้นไม่ได้ เขาต้องเก็บความกลัวไว้ทีหลังแล้วงัด ‘ไม้ตายสุดท้าย’ ขึ้นมา
                    “....มีจดหมายจากท่านโชกะส่งมาครับ”
                    “รีบๆ ยื่นมาก่อนที่ข้าจะหาว่าเจ้าเป็นเจ้าโง่นะ!”

                    เรชินมีปฏิกิริยาตอบรับกับเสียงกระซิบนั้นทันควัน แต่โคยูต้องรีบเฉไฉ
                    “หา? ข้ายังไม่ได้พูดอะไรเลย ท่านหูแว่วอีกแล้วหรือครับ”
                    เสียงพัดดัง....ป้าบ

                    “เดี๋ยวนี้กล้าแต่งเรื่องโกหกข้าเรอะ โคยู ช่างกล้าดีจริงนะ งานของข้าที่กอง
             เอาไว้ เจ้าจัดการแทนข้าให้เสร็จภายในวันเดียวด้วยล่ะ ต้องให้บอกไหมว่าท�าเล่นๆ
             ซะครึ่งวัน ท�าจริงอีกครึ่งวันก็พอ รีบๆ ไปท�างานสิ”

                    “....ครับ”
                    ทั้งที่ถ้าเรชินจะท�าจริงๆ ไม่กี่ชั่วยามก็เสร็จ โคยูได้แต่ร้องไห้อยู่ในใจ แต่ก็

             สมน�้าหน้าตัวเองที่โกหก
                    “แล้ว มีธุระอะไรล่ะ?”
                    “ครับ ตั้งแต่วันนี้ไป ชู....แม่ทัพรันจะขอลาหยุดน่ะครับ”

                    “ไม่เห็นจะเป็นไรเลย เจ้าก็อย่ายุ่งมากนักเลย ข้าจะเพิ่มงานเป็นสามเท่า เจ้า
             จะได้หมกตัวอยู่แต่ในห้องรองเจ้ากรมสักระยะ ....ไม่ต้องเข้าใกล้ฮ่องเต้ระยะหนึ่งด้วย”

                    “....ท่านเรชิน”
                    “อย่าคิดจะเอาใจเจ้าเด็กเมื่อวานซืนนั่นเลย ยิ่งกว่านั้นถึงอย่างไรซะเจ้าก็
             ถือว่าเป็นคนของตระกูลโคนะ”

                    โคยูดีใจที่ได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลโค แต่ก็
             แอบเศร้ากับค�าว่า ‘ถึงอย่างไรซะ’ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นเขาก็ไม่มีทางฝืนค�าสั่งของ
             เรชินในฐานะประมุขตระกูลโคได้ และค�าพูดของเรชินเองก็มีเหตุผล

                    โคยูถอนหายใจ
                    “อ้อ คืนนี้ข้าจะออกไปข้างนอก ฝากบ้านด้วยล่ะ”
                    เรชินบอกพร้อมกลับมายิ้มแปลกๆ อีกครั้ง





                                       Sai YUKINO                       11
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18