Page 5 - อ่านฟรี รอยทรายสีทอง
P. 5
1
“โอย...สวยจริงๆ ใครนั่น”
คําถามพรอมกับเสียงรําพึงรําพันทําใหคนที่นั่งขางๆ ตองชะโงกหนา
มาดู...
“ออ...นางแบบรับเชิญชื่อดังไง จัสมิน วีระชาติ สาวลูกครึ่งไทย
อังกฤษ...เขาบินมาเยี่ยมบานก็เลยชวนมาเปนแบบปก”
“ชางสรรหาจริงๆ นะ...คนสวยแบบนี้จะมีสักกี่คนนะนี่”
“ใช...สวยมาก ตอนไปดูเขาถายแบบยังแทบไมนาเชื่อเลย เขาดัง
มากนะที่ยุโรปนะ...ขึ้นปกนิตยสารหลายฉบับทีเดียว คาตัวแพงลิ่ว”
“แลวนี่ใครติดตอใหนะ...”
“คุณเพ็ญถนอมจะ...เขาเปนนักเรียนรุนเดียวกันตอนเรียนไฮสคูล
ที่โนน เลยโชคดีไปเรา...ไดนางแบบดังเลิศในราคาบานเราเอง”
“แหม...เขาสวยจริงๆ”
คนชมก็ยังชมอยูนั่น ทั้งเอียงคอ...เอียงศีรษะ เอียงนัยนตาตามไป
ทุกรูปทุกแบบเลยก็วาได
ขณะนั้นเอง...ผูที่ถูกกลาวถึงเดินออกมาจากบาน ‘พอ’ ดวยทาทาง
หอเหี่ยว หลอนไมไดมาเหยียบเมืองไทยเสียนานรวมสิบปนับตั้งแตพอแมหยา
ขาดกัน พอมีผูหญิงใหม...และแมก็แยกไปอยูโดดเดี่ยวจนตาย
จัสมินกลับมาเมืองไทยคราวนี้เพื่อจะมาบอกพอวา แมตายแลว...
และฝากคําลาประโยคสุดทายมาดวย
แตเมื่อหลอนพบพอ...หลอนกลับรูสึกเหมือนพบคนแปลกหนา ผูชาย
ที่เคยรักและนับถือราวกับเทพเจา...บัดนี้มีผูหญิงใหม มีลูกใหม...และมอง
3