Page 36 - อ่านฟรี มารพิศวาส
P. 36

มารพิศวาส

             วายังไง...เห็นเขาไมใชคนรึ จะไดลากมาผสมพันธุกับใครตอใครใหมั่วไป
             หมด”

                     “มันไมถึงอยางนั้นหรอกนา...เราตั้งใจเลือกพี่ริชคนเดียวเทานั้น

             นะ ถาทําสําเร็จแลวมีลูกขึ้นมาจริงๆ คุณภัคเขายอมรับผิดชอบตอทุก
             ประการ เพราะเขารูจักพี่ริช...รูวาพี่ริชเปนคนเกงคนดี เขาอยากใหลูกเขา

             ไดเชื้อพอที่ดี...”
                     “แลวผูหญิงละดีแนรึ...” ภูริชประชด

                     “นั่นนักเรียนเหรียญทองของจังหวัดนะ...ประวัติเขาสะอาด”
                     วรชิตรีบยํ้า

                     “ประเภทเรียนเกง แตโงเรื่องชีวิตมีถมไป”
                     ภูริชวาแลวสายหนา

                     “อยาเลยชิต...อยาเอาพี่ไปเกี่ยวของเลย ขอสําคัญผูหญิงเขาคง
             ไมยอมแน ไปทําแบบนั้นกับเขานะ...”

                     “ถาพี่ไมตกลง คุณภัคจะหาคนอื่น...และผมก็เสียดาย...”

                     วรชิตพึมพําตอมาดวยเสียงออนๆ และมันก็ทําใหพี่ชายกะพริบ
             ตาปริบๆ คอแข็งไปชั่วขณะ

                     “หมายความวาไง...” เขาถามอยางฉงน
                     “ก็อยางที่พูดนั่นแหละ ถาพี่ปฏิเสธ คุณภัคก็ตองหาคนอื่นมา

             แทน...และตองทําจนสําเร็จนั่นแหละ”
                     คําบอกเลานั้นทําใหภูริชใจหายไดอยางไมนาเชื่อ

                     “แลวแกคิดวาผูหญิงเขาจะยอมงั้นเรอะ...”

                     “ก็ถาตกกระไดพลอยโจน ใครจะโวยวายละ...ใสยาใหกินเสีย
             นิดเดียวก็หลับ ไมมีแรงมาสูรบตบมือดวยหรอก...”

                     “นี่...แก...มีความคิดแบบนี้ขึ้นมาไดยังไง ทํากับเขาเหมือนจะ

                                          34
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40