Page 34 - อ่านฟรี มารพิศวาส
P. 34

มารพิศวาส

                     “ผมกับคุณภัคคงไมมีปญหาหรอกฮะ ถาไมมีคุณปา...ถาคุณปา
             ไมแกลงคุณภัค และคุณภัคก็จะเอาชนะใหได”

                     “ใช...ใชแลว...”

                     ภูริชยอมรับเมื่อเดินไปเปดตูเย็นเล็กๆ ในหองแลวหยิบนํ้าแข็งมา
             ใสแกว...

                     “เอาหนอยไหม จะไดสบายใจขึ้น...”
                     เขาถามเมื่อรินเครื่องดื่มลงแกว แลวยื่นมาใหนองชาย

                     “ไมละฮะ...ผมไมชอบ...”
                     “อืม...ก็ดีตรงนี้แหละแก ไมหยําเป ทําแตงาน...แตวาเสียอยู

             อยางเดียว...”
                     ภูริชพูดคางไวแคนั้นแลวเทนํ้าเหลืองๆ ลงคอรวดเดียวหมดแกว...

                     “ผูหญิงคนนั้นเปนไงบาง...”
                     เขาถามขึ้นขณะรินเหลาตอ และแกวงแกวไปมาเหมือนจะใหเห็น

             หนาหลอนลอยอยูในนั้น...

                     “เขาคงสงสัยแลวละฮะ คุณภัคไมเขาหาเลย...และเราก็มีเรื่อง
             อยากจะปรึกษาพี่ริชดวย...”

                     “เรา!?” ภูริชถามอยางสงสัย
                     “ฮะ...ผมเพิ่งคุยกับคุณภัคมา...”

                     “เรื่องอะไร...”
                     ภูริชขมวดคิ้วอยางไมแนใจ

                     วรชิตมองพี่ชาย...มองนิ่งอยูชั่วขณะกอนจะเดินไปที่หนาตาง

             รูดมานใหเปดออกและเงยหนาขึ้นมองพระจันทรเต็มดวงนั้นดวยสายตา
             ครุนคิด

                     “คุณภัคขอใหผมมาขอความชวยเหลือจากพี่ริช...”

                                          32
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39