Page 18 - อ่านฟรี มารพิศวาส

มารพิศวาส

แตตอนนี้ก็มีแลว...และไมใชใครอื่นไกล สามีของหลอนเอง
สามีที่ควรจะสนใจ เอาใจใสอลินใหมาก ไมใชทําตัวเหินหางและ

เมินเฉยราวกับคนที่ไมรูจัก...

เขาไปไหนกันนะเชานี้...หรืออยูขางลาง
อลินหันไปมองนาฬกาและขมวดคิ้วเมื่อเห็นมันเดินมาจนเกือบ

เที่ยงแลว...
หลอนตื่นสายขนาดนี้เชียวหรือนี่...เมื่อคืนหลอนคงดื่มเขาไปเยอะ

จนเมาไมรูเรื่องเชียวละ
หญิงสาวสะบัดศีรษะใหหายมึนงงแลวเดินเขาหองนํ้า

นํ้าเย็นๆ คงจะชวยใหหลอนสรางไดเร็วขึ้น...แลวจะออกไปดูซิวา
เขาทําอะไรอยูที่ไหน

อลินแตงตัวเสร็จก็เดินออมมา พยายามเปดประตูหองของเขา
ทางดานนอกแตมันก็ถูกล็อกเอาไวตามเคย...

หลอนถอนใจ...นี่มันยังไงกันแน...

หญิงสาวหมุนตัวเดินลงมาชั้นลาง มาหยุดลงตรงเชิงบันได...ตรง
นั้นมีโตะไมลักษณะสูงแคบคลายๆ เสาตั้งอยู มันนาจะเปนที่ตั้งแจกัน

อวนๆ เตี้ยๆ สักใบ...แตเวลานี้มีกระดาษใบหนึ่งวางอยูและมีหินออนเล็กๆ
ทับเอาไวใหเห็นถนัดตา

อลินหยิบเอามาเปดอานโดยทันที
“ผมไปทํางาน...เย็นนี้เจอกัน มีเงินสดอยูในลิ้นชักโตะนี้ อยาก

ไปชอปปงก็ไดตามสบาย...ภัค”

หลอนพับจดหมายลงแลวมองหาลิ้นชักที่เขาวา...ถาไมสังเกตก็
แทบมองไมเห็นเพราะมันกลืนกันไปกับตัวโตะ แถมมีหูเจาะซอนอยู ตอง

ใชปลายนิ้วสอดเขาไปดึงออกมา

16