Page 15 - อ่านฟรี มารพิศวาส

2

อลินเคยเรียนเตนรํามานานแลว แตเพิ่งไดใชเต็มที่วันนี้เอง

พงศภัคพาหลอนออกไปเตนรําหลายเพลง ขณะนั้นวรชิตแยกไป
นั่งอยูกับพี่ชายอีกโตะหนึ่ง

“ในเมื่อเขาเปนอยางนี้ แลวแตงงานทําไม”
ภูริชถามนองชายอยางสงสัย...

“พี่ก็รูวาผูใหญของคุณภัคเขาตองการอะไรนี่ฮะ อยากใหมีเมีย
เปนตัวเปนตน และมีลูกใหเปนเรื่องเปนราว...”

“ไหนแกวาเขาไมชอบผูหญิง...ไมมีทางแตะไดสําเร็จดวย แลว

จะมีลูกไดยังไง...”
“คุณภัคเขากําลังคิดอยูฮะ เห็นบอกวาจะมองหาผูชายดีๆ ไวให

สักคนขณะที่อยูดวยกัน”
“เขาคงยอมหรอก” ภูริชประชด “แลวเขารูเรื่องนี้หรือยัง”

“ยังฮะ...คุณภัคยังไมไดบอก คิดวาจะรอเวลาอีกสักหนอย”
“ทําไมไมปรึกษาหมอ...หรือพยายามผสมเทียม” ภูริชถาม

“คุณภัคเขากลัวเปนขาวครับ ใครๆ ก็สนใจ เขาขี้เกียจใหพวก

นักขาวมาวุนวายรื้อคนประวัติสวนตัว...”
“แตเอาผูหญิงมาทําแบบนี้ แลวไมสงสารเขาบางหรือไง ถาเขา

ไมยอมจะทํายังไง”

13