Page 35 - อ่านฟรี เล่ห์ทิวากร

บทที่ 3 แกงโจรหลอ

สองหนุมหลอหนาใสตางอารมณเดินเขามาในบานบอส ล็อตโตเบื่อ
สีหนามอรนิ่งมาก ลักษณะเหมือนเหม็นหมาเนาไมมีผิด

“ทําหนาใหมันดีๆ หนอย แคโดนจับมือ”
“เออ...ทําใหดีแลว มันดีไดแคนี้”

“ยิ้ม...บอสรออยู”
“มึงยิ้มไปคนเดียวเถอะ กูยิ้มไมไหว กูเพิ่งฉีดโบท็อกซมา” ประชดติดตลก

“ไมยิ้มก็ไมยิ้ม ตามใจ”
ล็อตโตเดินนําคนหนาเนาเขาบาน ปรับสีหนาใหม เดินเหมือนไรจิตวิญญาณ

ทิ้งกนลงนั่งบนเกาอี้ พรอมกับ...
“เฮอ...!”
“อะไรวะ ทําหนาแบบนั้น แถมยังถอนหายใจ งานไมสําเร็จหรือไง บอกแลว

ใหอดทน อยาหัวรอน อยาเพิ่งขึ้นเวลาทํางาน” บอสเห็นหนามอรนิ่ง เชื่อวาทํางาน

ไมสําเร็จ
“ทําไงไดครับ หมอนี่มันสติแตก”
“นี่พวกนายทํางานไมสําเร็จอยางนั้นหรือ” บอสโวยนํากอน กอนจะฟง

รายละเอียด
มอรนิ่งมองหนาล็อตโต เขากําลังงงกับเหตุการณอาฟเตอรช็อกจึงไดแต

อํ้าอึ้ง พอจะอาปากพูด ล็อตโตก็ชิงพูดขึ้นซะกอน
“หมอนี่ใจไมแข็ง โดนตุดสงตาหวาน หวานเมล็ดพันธุ มันก็สติแตกหนีออก

จากที่เกิดเหตุซะกอน” ล็อตโตใสไฟ
“เฮ...พูดใหมันดีๆ หนอย” มอรนิ่งอาปากอยากจะโตแยง เลยโดนฝามือ
่