Page 32 - อ่านฟรี เล่ห์ทิวากร

30 เ ล ห ทิ ว า ก ร
โทรศัพทยื่นไปใหหนุมอีกคนหนึ่ง หนาใสรูปหลอไมตางกัน
“เดี๋ยวนะ กูสะกดชื่อกอน เบเกอร เลอคูลทร แคนี้เองทําเปนอานไมออก”

การสนทนาระหวางสองหนุมหนาใสวัยรุนอยูในความสนใจของคนคนหนึ่ง
ซึ่งนั่งอยูไมหาง

“นองๆ พี่นั่งดวยคนไดไหม” ผูชายตัวสูงผิวพรรณดี แตงตัวดวยเสื้อผา
อาภรณมีระดับเอยขอสองหนุม
สองหนุมมองหนากัน แลวหันไปยิ้มกับผูชายคนที่มาขอนั่งดวย แสดงอาการ

ไมไววางใจ ยักคิ้วคลายขอความเห็น ใหนั่งดีหรือไมใหนั่ง เห็นอยูวาโตะขางๆ วาง
ไมเห็นตองมาขอนั่งดวย หรือเปนพวกแมวมองหาดาราไปแคสงาน

“พอดีพี่พอมีความรูเรื่องนาฬกา พี่เห็นเราสองคนคุยกันเรื่องนาฬกา ก็อยาก
มาคุยดวย”

“จริงหรือครับ” ทั้งสองทําทาดีใจ “อยางพวกผม ตอใหดูแคไหนก็คงไมมี
ปญญาเปนเจาของหรอกครับ” แลวก็แสดงบทเศรา

“ใครจะไปเดาอนาคตได วาแตนองชื่ออะไรครับ รูจักกันไวหนอยดีไหม”
“ผม...ล็อตโตครับ สวนคนนี้เพื่อนผมมอรนิ่ง” ล็อตโตแนะนําตัวเองขณะขยับ
มานั่งขางเพื่อน พรอมกับแนะนําเพื่อนไปดวย เขาแอบเหยียบเทามอรนิ่งอยูใตโตะ

“อยาเพิ่งขึ้น” เตือนเบาๆ รูวาตอมเกลียดตุดกําลังทํางาน เตือนสติไมใหมันกําเริบ

“นิ่งไว กําลังทํางานใหญ” กําชับหนักแนนอยาเพิ่งขึ้น ใจเย็นๆ ไว
ล็อตโตเลื่อนแกวนํ้าเย็นฉํ่าไปทางมอรนิ่ง ฝายนั้นแสรงยิ้ม หากแตในใจ
อยากจะลุกหนีไปจากตรงนี้โดยเร็ว

“ยินดีที่ไดรูจักนองๆ ทั้งสอง ล็อตโต มอรนิ่ง ชื่อนารักจัง พี่จอหน ศิโรจน
นะครับ”

“ยินดีที่ไดรูจักนะครับ” กระทุงเพื่อน แสดงสีหนาใหมันดีกวานี้หนอย บึ้ง
เหมือนปวดขี้แบบนี้เขาจับไดพอดี ประเด็นรังเกียจตุดจะทําใหยุงยาก ล็อตโตลุกขึ้น

ยื่นมือไปตรงหนาจอหน ฝายนั้นจับตอบแสดงสีหนายินดีที่ไดรูจักเด็กหนุมหลอใส
หนาตาดีมากทั้งสองคน เขามองไปทางมอรนิ่งที่นั่งนิ่งดื่มนํ้าเกือบหมดแลว