Page 33 - อ่านฟรี เล่ห์ทิวากร
P. 33
31
พิ ม พ ช น ก
“เพื่อนล็อตโต ทาจะรอนนะ” จอหนแสดงตัวเปนผูชายมาดแมนเสียงทุม
ไมแสดงจริตของตุดตอหนาคนที่เพิ่งรูจัก
“หมอนี่ขี้รอนครับ” ยิ้มหลอหลอกลอ เหลสายตาไปทางเพื่อนที่นั่งนิ่งอยู
ขางๆ “ลุกขึ้นมอรนิ่ง ลุกเดี๋ยวนี้ไอดื้อ” ไหนวาตกลงกันเรื่องนี้แลว ฝนใจแคไหนก็จะ
ผานเรื่องนี้ไปใหได ล็อตโตถลึงตาใสมอรนิ่ง
หนุมนอยหนามนคนขยันจําใจทําตามขอตกลงที่ไดตกลงกันไว คือแอวตุด
ใหหลงกล แผนอุบาทวที่ไมอยากรวมมือ ไมอยากฝนมากก็เลย “สวัสดีครับ” พุมมือ
ไหวทักทายแทนการจับมือ ทําไงไดไมอยากสัมผัสตุดนี่หวา
ล็อตโตผูติสตสุดโตงมองมอรนิ่งดวยอาการลุนจนฉี่แทบเล็ด คอยหายใจ
โลงหนอย เมื่อจอหนยื่นมือหมายจะสัมผัสจับมือกับมอรนิ่ง แตหมอนี่กลับไหวแทน
จอหนเกอไปหนอยแตก็เปลี่ยนมารับไหวทัน
“นั่งๆ ครับ” จอหนยังคงรักษาภาพพจนความเปนผูชายเทแมนๆ ไดดีเยี่ยม
ยิ้มละไม อดทนไว หนุมนอยหนาตาดีแบบนี้ใชจะบุมบามทําอนาจารจนตื่นกลัว
“สนใจนาฬกาหรือ” เขาเริ่มเรื่อง
“ผมก็แคอานขาวไปเรื่อย ตอใหสนใจอยางไรก็คงไมมีโอกาสไปรวมงาน
หรอกครับ ของหรูเกินเอื้อม” ล็อตโตวา
“ถา...พี่ทําใหฝนนองเปนจริงไดละ จะวายังไง”
“แบบไหนครับ ใหพวกผมเปนพรีเซนเตอรนาฬกาหรูหรือครับ อยาลอเลน
นา ผมเอาจริงนะครับ”
“พี่...เปนคนจริงจังไมเคยลอเลน เห็นหนาพี่เปนคนชอบลอเลนหรือ”
“ตอใหมีโอกาสไปดูงานนี้ก็คงเกิดกิเลส ไมไปดีกวาครับ”
จอหนงัดเอาวิชาหวานลอมหนุมนอยทั้งสองออกมาใช อยางไรเสียก็ตอง
หาทางดึงดูดความสนใจ อยาเปลี่ยนใจไมอยากไดของดีของแพงขึ้นมาซะอยางนั้น
“เกิดเปนผูชาย มีนาฬกาดีๆ ไวใสสักเรือนก็เปนเสนหนะ ผูชายใสเครื่องประดับ
ไมมาก แคชิ้นเดียวก็เท หลอแลว”
“แลวเครื่องประดับชิ้นเดียวที่วาคืออะไรละครับ” ล็อตโตก็พอรูวาผูชายไม