Page 12 - อ่านฟรี หัวใจจอมทมิฬ

หัวใจจอมทมิฬ

เชาวันใหม นํ้าผึ้งพยายามจะลุกจากที่นอนแตรางกายไมมีเรี่ยวแรงแมแต
จะขยับตัว ความเจ็บปวดและไอรอนแผกระจายไปทั่วราง
“พอขาชวยดวย ชวยนํ้าผึ้งดวยคะ” ริมฝปากแหงผากพึมพํา

ลมหายใจรอนผาวพนออกมา รางบอบบางหนาวสั่นจนตองดึงชายผาหมขึ้น
มาคลุมถึงคอ

“คุณหนูขา ตื่นหรือยังคะ” เสียงเรียกที่ดังอยูหนาหองทําใหนํ้าผึ้ง
พยายามเปดเปลือกตาขึ้น ริมฝปากแหงผากเปลงเสียงที่คิดวาดังที่สุดออกไป

ทวาเสียงนั้นยังคงติดที่ริมฝปากเธอ
“ปาขา…”

หากสุดทายเสียงเรียกก็เงียบหายไปพรอมกับเสียงฝเทาเดินหาง
ออกไป นํ้าผึ้งนํ้าตาไหล รางกายสั่นเทาดวยความหนาว ขณะที่สมองกําลัง
พราเบลอเธอก็ไดยินเสียงพูดคุยแววมาแตไกล ไมนานประตูหองก็เปดออก

“คุณหนู!”

มารีนาตกใจเมื่อเห็นคุณหนูของเธอนอนตัวสั่นเทาอยูบนเตียง นาง
รีบถลาไปที่เตียง ใชหลังมือแตะที่หนาผากนูน ไอรอนจัดที่สัมผัสไดทําเอา
ใจหาย

“คุณหนูไมสบายนี่คะ”
“ปาขา นํ้าผึ้งหนาว” นํ้าผึ้งใจชื้นขึ้นเมื่อไดยินเสียงพี่เลี้ยง

มารีนานํ้าตาคลอดวยความสงสาร นี่คงจะเปนผลพวงจากเมื่อคืนที่
คุณหนูของนางอยูทําอาหารใหแขกของเอมมาจนดึก กวาจะเก็บของเสร็จก็

เกือบเที่ยงคืน
“เดี๋ยวปาจะพาไปหาหมอนะคะ คุณหนูทําใจดีๆ ไวนะคะ” มารีนา

รีบออกจากหองไปที่หองโถงของบานเพื่อใหเอมมาพาคุณหนูของนางไปหา
หมอ
“มีอะไร วิ่งหนาตาตื่นขนาดนั้นมารีนา อาหารเชาของฉันทําไมยัง

10