Page 7 - อ่านฟรี หัวใจจอมทมิฬ

ดาหลา
ดาหลา

หมดปญญาแลวจริงๆ เบโต” ประโยคทายของเพ็นบอกถึงความขมขื่นจน
คนฟงใจหาย

“ฉันบอกแลวไง มีเมื่อไหรคอยคืน แตฉันไมรูหรอกนะวานายทํา
แบบนั้นเพื่ออะไร แตอยาทําอีกก็แลวกัน” เบโตใหโอกาส ยิ่งทําใหเพ็น

ละอายใจมากขึ้นไปอีก
“แนนอนเบโต ฉันสัญญา จะไมเกิดเรื่องแบบนี้อีก” เพ็นบอกเสียง
เบาหวิวแลวตัดสายทิ้ง มืออันสั่นเทาหยิบปนพกสั้นออกจากลิ้นชักโตะทํางาน

และสิ่งที่ไมคาดฝนก็เกิดขึ้นเมื่อเพ็นลั่นไกยิงตัวตายในหองทํางาน
ปง!!!...

บนเนื้อที่หลายพันเอเคอรของสุสานใหญในลอสแอนเจลิส ประเทศ

สหรัฐอเมริกา ที่หนาหลุมฝงศพของนักธุรกิจชื่อดังซึ่งเสียชีวิตจากการฆา
ตัวตาย แขกที่มารวมงานทยอยกลับไปเกือบหมดแลว จะเหลือก็แตคนสนิท

และรางบอบบางในชุดเดรสสีดํายืนกอดภาพชายชราคนหนึ่งเต็มวงแขน ใบหนา
ซีดขาวเต็มไปดวยคราบนํ้าตาและความเศราหมอง ไมมีเสียงสะอื้นหรือคําพูด
ใดๆ หลุดออกมาจากริมฝปากจิ้มลิ้มสีชมพู หากสายนํ้าตาไหลรินไมขาดสาย

จนคนที่รออยูตองเดินเขามาปลอบ

“นํ้าผึ้ง…” เสียงออนโยนและเอื้ออารีของธัญวลัย วิลลเซอรทําให
มือบางยกขึ้นเช็ดนํ้าตาแลวหันไปหา
ธัญวลัยเห็นแววตาหมนเศราก็สงสาร โอบกอดรางเล็กพรอมกับ

ลูบหลังไปมา
“พอไปสบายแลวนะจะ หนูตองเขมแข็งและอยูใหได ถามีอะไรให

ปาชวยก็บอกไดเลยนะ”
ธัญวลัยจับรางบอบบางออกหางและเช็ดนํ้าตาให

“ขอบคุณคุณปามากนะคะที่เมตตานํ้าผึ้ง” นํ้าผึ้งบอกเสียงสั่นเครือ

5