Page 28 - อ่านฟรี GOSICK สาวน้อยยอดนักสืบ ตอน กะโหลกศีรษะของบิเอลซิบับ 5
P. 28
22 GOSICK 5 สาวน้อยยอดนักสืบ
คำซึยะเรียกอีกครั้ง
“วิคตอริก้ำ....”
“ไม่อยู่หรอกจ้ะ คุโจคุง”
จู่ๆ ก็มีเสียงของคนอื่นดังขึ้นมำ เมื่อคำซึยะเงยหน้ำขึ้นมองก็พบ....
เงำคนตัวเล็กๆ เปิดประตูบำนที่อยู่ในบ้ำนอันมืดสลัวเดินออกมำ แว่นตำกลม
ขนำดใหญ่และผมสีน�้ำตำลเข้มเป็นลอน ดวงตำสีน�้ำตำลเข้มที่อยู่ด้ำนหลังของแว่นตำนั้น
ไม่รู้ว่ำท�ำไมจึงเป็นสีแดงก�่ำ
อำจำรย์เซซิลนั่นเอง
ภำยในบ้ำนหลังเล็กๆ ที่ว่ำงเปล่ำและมืดสลัวทั้งที่เป็นเวลำเช้ำตรู่ เมื่อคำซึยะ
มองผ่ำนเข้ำไปในหน้ำต่ำงก็เห็นว่ำอำจำรย์เซซิลค่อยๆ เดินออกมำจำกห้องนั้น เสียง
รองเท้ำย�่ำกับพื้นของอำจำรย์ที่ก�ำลังเดินมำทำงประตูบ้ำนดังก้องไปทั่วบ้ำนที่ไร้เจ้ำของ
เธอล้มกลิ้งเสียงดังหนึ่งครั้งระหว่ำงที่เดิน ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วได้ยินเสียงเดินต่อ
ในที่สุดอำจำรย์เซซิลก็เดินลูบข้อศอกด้วยท่ำทำงเจ็บปวดพร้อมกับออกมำจำก
ประตูบ้ำน เธอเสียบลูกกุญแจดอกเล็กๆ น่ำรักๆ เข้ำกับลูกบิดทองเหลืองแล้วหมุนกุญแจ
คำซึยะมองใบหน้ำด้ำนข้ำงของเธอที่ก้มหน้ำเล็กน้อยและพูดว่ำ
“คือว่ำ วิคตอริก้ำเป็นอะไรเหรอครับ? ที่ผ่ำนมำจนถึงเมื่อวำนนี้ยังเอำแต่นอน
เอกเขนกใต้ร่มไม้ร่มรื่นเย็นสบำยอยู่ในสวนแท้ๆ”
“อึ้ก”
อำจำรย์เซซิลสะอึก
แล้วท�ำหน้ำเบ้เหมือนกับพยำยำมจะกลั้นน�้ำตำ
“คือว่ำนะ เมื่อคืนนี้ ลูกน้องของท่ำนพ่อเขำมำรับไปแล้วน่ะ”
อำจำรย์เซซิลตอบสั้นๆ
“มำร์ควิสบลัว....?”
“เห็นว่ำพำไปอยู่ที่โบสถ์ไกลๆ ระยะหนึ่งน่ะ....”
อำจำรย์เซซิลพูดแค่ไม่กี่ค�ำ เงยหน้ำมองดูบ้ำนหลังเล็กๆ ที่ดูรำวกับบ้ำนขนม
แล้วถอนหำยใจออกมำหนึ่งครั้ง คำซึยะตกใจ
“ท�ำไมกันล่ะครับอำจำรย์ กะทันหันขนำดนี้.... เกิดอะไรกับวิคตอริก้ำ....”
