Page 26 - อ่านฟรี GOSICK สาวน้อยยอดนักสืบ ตอน กะโหลกศีรษะของบิเอลซิบับ 5
P. 26
20 GOSICK 5 สาวน้อยยอดนักสืบ
ชี้ไปทำงนั้น
“วิคตอริก้ำเคยนั่งอยู่ตรงนี้สินะ ก็หนังสือวำงเกลื่อนในมุมเดิมที่อ่ำนเป็นประจ�ำ
แล้วต�ำแหน่งที่วำงมำกำรองก็คือตรงนี้ อืม วิคตอริก้ำมักจะนั่งหันหน้ำมำทำงนี้ อ่ำนหนังสือไป
ท�ำขนมเกลื่อนกระจำยไป พร้อมกับพูดจำปำกคอเรำะรำยเหมือนกับทุกที....”
หลังจำกนั้นเขำก็หรี่ตำ
“แต่ตอนนี้ไม่อยู่.... เกิดอะไรขึ้นรึเปล่ำนะ? อ๊ะ!”
เขำมองเห็นไปป์กระเบื้องเคลือบสีขำวกลิ้งหล่นอยู่ตรงกลำงกองหนังสือจึงเอื้อมมือ
ไปหยิบช้ำๆ
เขำหยิบมันเข้ำมำใกล้ใบหน้ำ แล้วจ้องมองจนตำเหล่เล็กน้อย
“ไปป์ของวิคตอริก้ำนี่ มักจะใช้ไอ้นี่พ่นควันปุ๋ยๆ ใส่หน้ำฉันอยู่เสมอ แล้วก็ท�ำท่ำ
ดีใจเวลำที่เห็นฉันส�ำลักควัน ไม่ผิดแน่ ไปป์ของวิคตอริก้ำ ....แล้วท�ำไมถึงมำอยู่ที่นี่?”
คำซึยะลุกขึ้นยืน
เขำคิดในใจว่ำทิ้งไปป์เอำไว้ที่นี่แล้วไปไหนของเขำกันนะ แล้วลองค้นหำด้ำนใน
ของสวนพฤกษชำติ ในห้องโถงลิฟต์ และตู้สี่เหลี่ยมขนำดเล็กซึ่งอยู่บนชำนพักบันได....
อันเป็นที่ซ่อนของวิคตอริก้ำ
คำซึยะรู้สึกกังวลใจขึ้นมำทันที จึงตรวจสอบในสวนพฤกษชำติอีกหนึ่งรอบก่อน
ที่จะเริ่มเร่งฝีเท้ำเดินลงบันไดไม้ มือทั้งสองข้ำงของเขำที่ก�ำไปป์ของวิคตอริก้ำเอำไว้ตรง
หน้ำอกสั่นอยู่หน่อยๆ
เขำรีบลงบันไดจนหลุดจำกท่ำเดินตัวตรงถูกต้องตำมระเบียบไปเล็กน้อย
<คุโจ นำย....>
วันนั้นในช่วงใกล้ปิดภำคฤดูร้อน วันที่เธอเปิดโปงตัวจริงของ <ลิเวียธำน> นักเล่น
แร่แปรธำตุ เขำนึกถึงค�ำพูดของวิคตอริก้ำที่กระซิบด้วยน�้ำเสียงซึ่งเต็มไปด้วยปริศนำขณะที่
ก�ำลังเดินจับมือกันอยู่ในสวน
<คุโจ นำยจะตำมหำฉันไม่เจองั้นเหรอ....?>
เสียงของวิคตอริก้ำที่เต็มไปด้วยควำมเศร้ำสร้อย และแหบแห้งเหมือนหญิงชรำ
นัยน์ตำสีเขียวเข้มเต็มไปด้วยปริศนำดูเป็นผู้ใหญ่รำวกับคนที่มีอำยุยืนยำวมำนับ
ร้อยๆ ปี
