Page 29 - อ่านฟรี ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก
P. 29
YURI MATSUMAE
พอหันกลับไปมองด้วยความตกใจก็เจอกับเด็กหนุ่มคนเมื่อครู่ เขาสูงกว่ามิสึกิ
ราวห้าเซนติเมตรท�าให้มิสึกิต้องเงยหน้ามองเล็กน้อย
“ไปโรงพยาบาลหน่อยดีกว่าไหม”
“เอ๊ะ...โรงพยาบาล!? ไม่เป็นไรครับ”
เขาปฏิเสธทันควัน ทันใดนั้นเด็กหนุ่มก็ท�าหน้าดุขึ้นมา
“เจ็บขนาดร้องไห้เลยนี่ ปล่อยไว้เฉยๆ ได้ซะที่ไหน”
ท่าทางคงท�าให้เป็นห่วงเพราะนึกว่าเขาเจ็บจนร้องไห้
“คือผม...ขอโทษครับ”
มิสึกิลนลานก้มหัวขอโทษ
“ผมก�าลังกลั้นน�้าตา...เรื่องคนที่ชอบอยู่พอดี พอเจ็บก็เลยบ่อน�้าตาแตก อะไร
ท�านองนั้นน่ะครับ เพราะงั้นไม่เป็นไรครับ”
เขาฉีกยิ้มให้อีกฝ่ายวางใจ
“โธ่เอ๊ย อะไรกัน...”
สีหน้าเป็นห่วงเป็นใยเมื่อกี้หายไป คราวนี้เด็กหนุ่มมองมาทางมิสึกิด้วยสายตา
ดูแคลน
“เป็นเพราะไปยึดติดกับของที่หมดอายุไวอย่างความรักนั่นแหละ”
คราวนี้มิสึกิอึ้งหลังได้ยินค�าพูดเชิงดูถูก
“หมด...อายุ?”
“เหมือนที่แปะบนของกินในซูเปอร์ฯ นั่นแหละ”
มิสึกิเริ่มฉุนเมื่อได้ยินค�าพูดขวานผ่าซาก
“กะอีแค่ความหมายของวันหมดอายุฉันรู้น่า”
“แสดงว่าสมองยังดีอยู่สินะ งั้นไปล่ะ”
พูดจบก็เดินจากไปทันที
“เดี๋ยวสิ”
มิสึกิรั้งเด็กหนุ่มคนนั้นไว้ ถ้าไม่ได้เถียงอะไรตอบไปบ้างเขาคงนอนไม่หลับแน่
“ความรักไม่มีวันหมดอายุหรอก มันขึ้นอยู่กับคนที่มีความรักต่างหาก ฉันมั่นใจ
ว่าฉันสามารถรักคนคนหนึ่งได้ชั่วชีวิต”
25
