Page 27 - อ่านฟรี ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก
P. 27
YURI MATSUMAE
เขากุมหัว มองเห็นกระป๋องซุปข้าวโพดกลิ้งอยู่กับพื้น คงมีใครท�ากระป๋องหลุดมือ
หล่นใส่หัวเขาล่ะมั้ง
ทั้งเจ็บทั้งอายจนลุกยืนไม่ขึ้น
ไม่ใช่ว่าเจ็บจนยืนไม่ขึ้นหรอก แต่เพราะน�้าตาที่เริ่มซึมออกมาต่างหาก...
“ขอโทษ...นายเป็นอะไรรึเปล่า?”
ในตอนนั้นเองก็มีเสียงอ่อนโยนดังลงมาจากบนหัว
พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นเด็กหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเดียวกันมองลงมาอย่างเป็นห่วง
“อ๊ะ...”
มิสึกิตั้งใจจะบอกว่าไม่เป็นไร น�้าตาก็รื้นขึ้นมาซะอย่างนั้น
ท�าอย่างไรดี ไม่ใช่เด็กๆ แล้วซะหน่อย...
ร่างกายร้อนผ่าวไปทั้งตัวจากสารรูปน่าอาย
“มะ...ไม่เป็นไรครับ”
เขาลุกขึ้นด้วยท่าทางงกๆ เงิ่นๆ
“จริงเหรอ?”
คราวนี้พวกเขาสบสายตากัน
จะให้อีกฝ่ายเห็นใบหน้ากลั้นน�้าตาไปมากกว่านี้ไม่ได้
“จะ จริงครับ”
มิสึกิคว้าตะกร้าเปล่าวิ่งหนีออกไปจากตรงนั้น
โดนคนท่าทางดูดีเห็นในสภาพน่าอับอายสุดๆ ซะได้
เขาน�าตะกร้ากลับไปวางที่เดิม ก้าวขาออกจากประตูอัตโนมัติเพราะไม่มีหน้าจะ
อยู่ต่อ แต่ในขณะเดียวกันก็คิดถึงอีกเรื่อง
น่าจะซื้อซุปกระป๋องมาแฮะ
มิสึกิหยุดเท้า หันกลับไปมองร้านค้าที่คึกคักไปด้วยเทศกาลลดราคาฉลองเปิด
ร้าน
แต่จะเดินกลับไปเอาป่านนี้ก็ไม่ได้ เขาถอนหายใจยอมแพ้ ท�าท่าจะเดินกลับบ้าน
“รอเดี๋ยว”
แขนของมิสึกิถูกคว้าจากด้านหลัง
23
