Page 17 - อ่านฟรี ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก
P. 17
YURI MATSUMAE
“ตั้งชื่อให้หน่อยสิ เคจังเป็นคนช่วยไว้นี่นา”
มิสึกิเงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยสายตานับถือเหมือนเป็นผู้พิทักษ์คุณธรรม
“เหรอ? งั้นเอาเป็นสึมิเระกับสึคุเนะก็แล้วกัน”
เคโงะตอบโดยไม่เสียเวลาคิดแม้แต่วินาทีเดียว
นั่นมัน เมื่อกี้...
“ก็น่ารักดีอยู่หรอก...แต่แค่นี้ก็เหมือนกันจนแทบแยกไม่ออกอยู่แล้วยังจะตั้งชื่อ
ให้คล้ายกันอีกเหรอ?”
“อ๊ะ จริงด้วย เรื่องความแตกต่างของสึมิเระกับสึคุเนะ ฉันคิดว่า...”
ยังไม่ทันจบประโยคเคโงะก็จามออกมาอย่างแรง
“ที่ส�าคัญกว่านั้นรีบกลับไปอาบน�้าดีกว่า เดี๋ยวเป็นหวัดนะ”
“แบบนั้นเรื่องใหญ่แน่”
รอยยิ้มที่เหมือนดวงตะวันของเคโงะ ท�าให้มิสึกิเผยรอยยิ้มออกมาจนได้
เคโงะคือคนที่ช่วยเขาขึ้นมาจากก้นบึ้งของความเศร้าโศกเมื่อครั้งที่เขาสูญเสียแม่
ไป เหมือนกับที่ช่วยลูกแมวถูกทิ้งขึ้นจากแม่น�้า
เคโงะเป็นคุณน้าที่สมควรจะท�าตัวให้เหมาะกับสถานะผู้ปกครอง แต่กลับท�า
งานบ้านไม่ได้เรื่องแม้จะท�างานนักสืบเก่ง ดังนั้นตัดเรื่องดูแลเด็กออกไปได้เลย เคโงะเป็น
นักสืบผู้เชี่ยวชาญการสืบเรื่องชู้สาวที่จีบผู้หญิงไปทั่ว
แต่เรื่องนั้นไม่สามารถท�าให้มิสึกิเกลียดเคโงะได้เลย
เคโงะทั้งเท่ ทั้งใจดี และพึ่งพาได้ยิ่งกว่าใคร
ไม่ว่าจะตอนนั้นหรือตอนนี้ เคโงะก็เป็นผู้พิทักษ์คุณธรรมส�าหรับมิสึกิเสมอมา
แต่ติดอยู่อย่างเดียว...
ทั้งที่เขารู้สึกวางใจเมื่ออยู่กับเคโงะยิ่งกว่าอยู่ที่ไหนแท้ๆ แต่บางครั้งเขากลับมี
ความรู้สึกแปลกๆ เหมือนหัวใจบีบรัดจนแน่น ไม่ใช่จากความเหงาหรือความเศร้า แต่
เป็นความรู้สึกที่หวานหอมระคนเจ็บปวด...ที่เขาเองก็ไม่ค่อยเข้าใจ
เขาเพิ่งรู้ตัวจริงของความรู้สึกนั้นก็ตอนนี้เอง
ว่าความรู้สึกแปลกประหลาดในใจเขานั้นคือความรัก...
13
