Page 12 - อ่านฟรี ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก
P. 12
กลีบดอกคามิเลียสีชมพูปลิวไสวร่วงโรยลงจากต้น
นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่มิสึกิได้พบกับฤดูหนาวในเมืองซึ่งมีแม่น�้าสายเล็กๆ แห่งนี้
ตั้งแต่เริ่มพักอาศัยกับเซโตะ เคโงะผู้เป็นน้า ต้นซากุระที่โตอยู่บนทางเดินเลียบแม่น�้าก�าลัง
อดทนต่อความหนาวเฝ้ารอฤดูใบไม้ผลิที่ยังอีกยาวไกล ไม่ว่าจะเป็นฤดูใบไม้ผลิที่มีดอกไม้
บานหรือฤดูร้อนที่มีใบไม้สีเขียวก็ดีอยู่หรอก แต่ไม่รู้เมื่อไรที่เขากลับชอบทิวทัศน์ของต้นไม้
แห้งที่เรียงรายกันในฤดูหนาวมากเป็นพิเศษ
วันนี้เขาไปซื้อของในย่านร้านค้าหน้าสถานีกับเคโงะที่ไม่ได้หยุดในวันอาทิตย์มา
เสียนาน จนได้รองเท้าผ้าใบคู่ใหม่เป็นของขวัญอย่างไม่คาดคิด แม้จะเกรงใจอยู่บ้างเพราะ
เพิ่งได้รับของขวัญวันคริสต์มาสเป็นชุดล�าลองมาหมาดๆ...แต่ก็ดีใจมาก
แต่เรื่องที่น่าดีใจที่สุดส�าหรับมิสึกิก็คือการได้เดินนับสะพานข้ามแม่น�้าเคียงข้าง
เคโงะในเมืองเมืองเดิมแบบนี้ต่างหาก
“เคจัง รู้รึเปล่าว่าสึมิเระกับสึคุเนะ ต่างกันอย่างไร?”
1
มิสึกิถามออกไปเมื่อตัดสินใจได้ว่าคืนนี้จะท�าหม้อไฟสึมิเระ เพราะอากาศหนาว
ปลาซาร์ดีนในซูเปอร์ฯ ก็ราคาถูก
ในฤดูหนาวที่มิสึกิอายุได้สิบปี เขาเสียแม่ที่เป็นซิงเกิลมัมไปอย่างกะทันหันจาก
อุบัติเหตุ ครั้งแรกที่เขารู้ว่าเคโงะเป็นน้องชายของแม่ก็ตอนที่เคโงะรับเขาไปดูแล เพราะ
1 สึมิเระกับสึคุเนะเป็นลูกชิ้นชนิดหนึ่ง คนส่วนใหญ่มักเข้าใจว่าสึมิเระท�ามาจากปลา ส่วนสึคุเนะท�ามาจากไก่
8
