Page 14 - อ่านฟรี ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก
P. 14
ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก
ความจริงแล้วก็แอบใฝ่ฝันถึงอยู่เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?
ขณะที่เขาก�าลังจะแอบหัวเราะนั่นเอง
“เอ๊ะ?”
มิสึกิเห็นสิ่งที่ท�าให้สะดุดตาเข้า
“เคจัง ข้างในลังกระดาษที่ลอยตามน�้ามาจากทางนั้นมีอะไรขยับรึเปล่า?”
“ลังกระดาษ!?”
เคโงะวิ่งไปที่รั้วริมแม่น�้าแล้วชะโงกดูฝั่งด้านใน
“ลูกแมวนี่”
“ไม่จริงน่า ท�าไม...”
ลูกแมวลายเสือสีส้มก�าลังเกาะลังกระดาษที่โคลงเคลงไปมาอย่างสุดชีวิตแล้ว
ร้องขอความช่วยเหลือ แม้ว่าแม่น�้าสายนี้จะเป็นแม่น�้าเล็กๆ ที่กว้างเพียงห้าเมตรก็จริง
แต่เพราะฝนตกเมื่อวานเลยท�าให้ปริมาณน�้าเพิ่มขึ้น อากาศหนาวแบบนี้ถ้าตกลงไปใน
แม่น�้า ชีวิตเล็กๆ นั่นคงไม่รอดแน่
“เคจัง...”
“ไม่เป็นไร ให้ฉันจัดการเอง”
เคโงะลูบหัวมิสึกิแล้วกระโดดข้ามรั้วกั้นแม่น�้าลงไปยังแนวคอนกรีตด้านล่างที่สูง
ราวสามเมตร
“เคจัง”
มิสึกิกังวลจนท�าท่าจะปีนรั้วตามไป แต่เคโงะชูนิ้วโป้งกลับมาให้เป็นสัญญาณบอก
ว่าสบายมาก
เคโงะถอดเสื้อคลุมทิ้ง วิ่งเลาะตามแนวคอนกรีตไล่ตามกล่องกระดาษที่มีลูกแมว
จนทัน จากนั้นก็กระโจนลงไปในแม่น�้ากลางฤดูหนาวอย่างไม่ลังเล
มิสึกิวิ่งบนทางเท้าตามเคโงะไป
เคโงะยืนแช่อยู่ในน�้าเย็นเฉียบสูงถึงเหนือเข่ากลางแม่น�้าไหลเชี่ยว รอรับกล่องที่
ลอยโคลงเคลงเอาไว้อย่างมั่นคง
“เจ้าพวกนี้เป็นพี่น้องกันล่ะมั้ง เหมือนกันอย่างกับแกะ”
ดูเหมือนว่าจะมีลูกแมวอยู่ในนั้นสองตัว
10
