Page 42 - อ่านฟรี! [นิยาย] ครึ่งทางรักถักทอใจ (เล่มเดียวจบ)
P. 42

่ ึ
                                 ครงทางรักถักทอใจ

          เหมือนมุมแฟชั่นตามห้างแบบนี้ เห็นแล้วก็ชักอยากท�าบ้าง”
                                                ิ
                น่นคือส่งท่ฮารุโตะคิดอยู่เสมอ การจัดแสดงช้นงานแบบลวกๆ อย่างท่เห็นบ่อยๆ
                 ั
                      ิ
                        ี
                                                                  ี
          ตามร้านงานฝีมือน้นมีบรรยากาศแบบเรโทร ถึงตัวฮารุโตะจะไม่ได้รังเกียจอะไร แต่เขาก ็
                       ั
          รู้สึกว่าการจัดแบบนั้นมักจะขับเน้นความบ้านๆ ของงานท�ามือให้เห็นเด่นชัดจนยากที่จะ
          ดึงดูดใจแฟนๆ งานฝีมือหน้าใหม่
                                             ื
                                                  ื
                   ั
                ดังน้นเขาจึงใช้วิธีจัดแสดงเหมือนร้านเส้อผ้าเพ่อให้คุณค่าและความสนุกของงาน
          ท�ามือแพร่หลายยิ่งขึ้น
                “ขอบคุณที่ชม”

                                                                 ิ
                  ั
                          ี
                คร้นฮารุโตะท่ดีใจกับค�าชมของนัตสึโนะกล่าวขอบคุณด้วยใบหน้าย้มแฉ่ง ฝ่าย
          พี่สาวก็ส่งสายตาคมกริบกลับมา
                “แต่ถ้ายอดขายน้อยนิดอย่างน้ น่คงไม่ใช่เวลามัวลงทุนกับการตกแต่งร้านแล้วม้ง”
                                      ี
                                                                        ั
                                        ี
                           ั
                                                                  ี
                                         ั
                “เปล่านะ หุ่นต้งโชว์กับตู้กระจกน่นได้มาฟรี ตู้โชว์กับโตะก็เป็นของท่โคกิท�าให้
          ไม่ได้ใช้เงินขนาดนั้น”
                “นี่เธอใช้ศิลปินงานไม้ชื่อดังท�าอะไรยะ”
                “ไม่ได้ใช้ให้ท�าซะหน่อย”
                “ใช่แล้ว ผมเป็นคนท�าให้เอง อย่าคิดมากเลย”

                                                ั
                โคกิเอ่ยแทรกข้นมาง่ายๆ ถึงจะเป็นอย่างน้นจริงๆ แต่พอเจ้าตัวช่วยพูดอย่าง
                            ึ
          นั้นแล้ว ฮารุโตะกลับรู้สึกว่าตนช่างไม่รู้จักวางแผนและไร้ความรับผิดชอบอะไรอย่างนี้
                ฮารุโตะจ�าต้องยอมรับว่าตนไม่มีทักษะด้านการค้าขาย แถมยังไม่มีความรู้สึก

          อยากกอบโกยก�าไรอีกต่างหาก
                              ี
                สาเหตุท่กลับมาท่น่และสืบทอดร้านไม่ได้เป็นเพราะอยากประสบความส�าเร็จใน
                             ี
                       ี
          การค้าขาย
                “นี่ ฮารุจัง มาช่วยจัดแสดงสินค้าที่ร้านฉันบ้างได้ไหม”


                                         40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47