Page 38 - อ่านฟรี! [นิยาย] ครึ่งทางรักถักทอใจ (เล่มเดียวจบ)
P. 38

่ ึ
                                 ครงทางรักถักทอใจ

                ถ้าแต่งงานมีลูกจะรู้สึกแบบน้ไหมนะ โคกิเป็นปะปา เราเป็นหม่าม้า? ฮารุโตะ
                                      ี
          ฝันเฟ่องอย่างใจลอย ก่อนจะสะดุ้งได้สติและตกใจจนเผลอกลืนชิราทามะลงไปทั้งลูก

                “...!”

                พอส�าลักจนตาเหลือก โคกิก็ชะโงกมาถามว่า “เป็นอะไรไป?”
                “...เผลอกลืนชิราทามะลงคอ”

                “ระวังหน่อยสิ”

                โคกิหัวเราะพลางไปหยิบน�้ามาให้
                “แทงกิ้ว”

                ไม่สิ ไม่ว่าคิดยังไงคนช่างใส่ใจอย่างโคกิก็น่าจะเป็นหม่าม้ามากกว่า ไม่ๆ ในยุค

                                    ็
                                                                   ่
                                        ่
                                                                    ่
                              ่
                           ่
          เจนเดอรเลสแบบนี้ คิดวาฝายไหนเปนแมนี่มันเหลวไหลชัดๆ ...ไมสิ ปญหาไมใชตรงนั้น
                                                          ่
                ์
                                                             ั
                “ว่าแต่มาแช่อยู่ที่นี่ในเวลาแบบนี้ งานนายไม่เป็นไรเหรอ?”
                ฮารุโตะเปลี่ยนเรื่องเพื่อสงบจิตสงบใจ
                “สบายมาก ฉันเองก็ว่างเหมือนกัน”
                “อย่าพูดว่าเหมือนกันสิ”
                                                              ี
                นอกจากน้นฮารุโตะยังรู้ด้วยว่าอีกฝ่ายไม่ได้ว่างเลยสักนิด เท่าท่ฟังจากนัตสึโนะ
                        ั
          เก้าอี้ของโคกินั้นเป็นที่นิยมถึงขั้นโดนสั่งจองยาวไปถึงสองปีข้างหน้าเลยทีเดียว
                ถ้าตั้งใจท�าเก้าอี้อย่างเดียวก็คงจะผลิตได้มากกว่านี้ แต่โคกิกลับช่วยงานส่งของ
          ที่บ้านบ้าง มาแช่อยู่ในร้านของฮารุโตะบ้าง เรียกได้ว่าท�างานแบบตามใจตัวเองสุดๆ

                “นี่ พี่ฮารุ มาเล่นตอบค�าถามกันเถอะ”

                มาฟุยุที่กินน�้าแข็งไสหมดเกลี้ยงย้ายมาที่ตักของฮารุโตะก่อนเอ่ยปริศนาค�าทาย
          ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

                “กรุปเลือดของบีเวอร์คืออะไรเอ่ย?”

                ค�าถามไร้เดียงสาของเด็กอนุบาลท�าให้ฮารุโตะยิ้มตอบโดยอัตโนมัติ


                                         36
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43