Page 36 - อ่านฟรี! [นิยาย] ครึ่งทางรักถักทอใจ (เล่มเดียวจบ)
P. 36
่ ึ
ครงทางรักถักทอใจ
“มาฟุจัง เมื่อยมือไหม?”
ั
็
ั
ุ
ู
ุ
ุ
ิ
่
ู
ื
่
ี
้
ฮารโตะเชกใบสงซอสนค้าอย่ทเคาน์เตอร์พลางเอ่ยทกมาฟยผ้เป็นหลานสาวท ี ่
ก�าลังถักโครเชต์อย่างขะมักเขม้น
มาฟุยุส่ายแก้มที่ดูเหมือนไดฟูกุสตรอว์เบอร์รีไปมา
“ไม่เมื่อย สนุกดี”
ี
ุ
ี
่
่
ุ
ิ
ุ
่
ี
่
ั
เวลามาทนทไรมาฟยทเข้าใจความสนกของงานเยบปักถกร้อยทงทเพงห้าขวบ
ั
่
้
็
ี
ี
เป็นต้องอ้อนขอไหมพรมจากฮารุโตะมานั่งถักโซ่โครเชต์อยู่นานสองนานทุกที
ั
ภาพน้นซ้อนทับกับวัยเยาว์ของตัวเอง ท�าให้ฮารุโตะเอ็นดูหลานสาวตัวน้อยเป็น
ท่สุด มือปอมๆ ท่มีรอยบุมก�าเข็มพลางถักไหมพรมด้วยความคล่องแคล่ว ฝีมือเหนือกว่า
ี
ี
ฮารุโตะตอนเด็กเสียอีก
“มาฟุ กินน�้าแข็งไสไหม?”
โคกิร้องถามจากหลังร้าน
ุ
ึ
้
ั
ั
้
ื
ุ
มาฟยจองมอตวเอง แสดงอาการลงเลแวบหน่ง สดท้ายก็ตานทานความย่วยวน
ุ
ั
ของน�้าแข็งไสไม่ได้
“กิน!”
เด็กหญิงวางไหมพรมที่ถักค้างอยู่ลงบนโตะ กระโดดถอยหลังลงจากเก้าอี้ ก่อน
จะวิ่งตื๋อไปหลังร้านพร้อมเสียงฝีเท้าน่ารัก
“ฮารุโตะก็มาสิ”
“ร้านเปิดอยู่”
“ตอนนี้ว่างจะตาย ไว้ลูกค้าเข้าแล้วค่อยกลับไปก็ได้”
ึ
ี
ี
ี
ั
อันท่จริงลูกค้าท่เข้าร้านในหน่งช่วโมงท่ผ่านมามีแค่หญิงชราแถวบ้านท่มาซ้อซิป
ื
ี
คนเดียวเท่านั้น
“เออสิ ฉันมันว่างอยู่แล้วนี่”
34
