Page 44 - อ่านฟรี! [นิยาย] ครึ่งทางรักถักทอใจ (เล่มเดียวจบ)
P. 44

่ ึ
                                 ครงทางรักถักทอใจ

                เขาเคยใช้ตอนอยู่คนเดียวที่โตเกียว แต่ที่นี่เขานอนบนฟูก แถมพื้นที่อยู่อาศัยก็
          คับแคบ เลยไม่ได้คิดจะตกแต่งภายในเป็นพิเศษ

                                    ิ
                                                             ี
                ฮารุโตะไม่มีความโลภต่อส่งของและการค้าขาย ถ้าจะมีอะไรท่อยากได้สักอย่าง
                  ็
                                                                       ้
                         ้
                       ่
                                                        ่
                                                           ้
                                                               ้
                                  ้
                                                 ้
                                                       ่
                                                                         ่
          สิ่งนั้นคงเปนการเชาบานที่อื่นที่กวางขึ้นอีกนิด เดิมทีรานนี้มีแคสวนรานคาส�าหรับใหเชา
                                      ี
                         ื
                                                          ี
          ปู่ย่าของเขาเป็นคนซ้อมาต่อเติมส่วนท่อยู่อาศัยไว้หลังร้านอีกที ท่น่จึงค่อนข้างคับแคบ
                                                           ี
          ส�าหรับใช้อยู่อาศัย
                “ผ้าคลุมเตียง เยี่ยมเลย! ไว้ขอดูทีหลังได้ไหม”
                “ได้สิครับ ผมใช้ด้ายลูกไม้สีท่เป็นของค้างสตอก เลยเป็นสีท่แปลกตาในยุคน  ี ้
                                      ี
                                                             ี
          น่าจะเหมาะกับการตกแต่งภายในช่วงฤดูใบไม้ร่วงกับฤดูหนาว”
                “โอ้ ตั้งตารอดูเลย”
                                       ื
                ระหว่างท่คุยกับนาโอกิอย่างคร้นเครง ฮารุโตะรู้สึกเหมือนโดนสายตาเย็นเฉียบ
                       ี
          ทิ่มแทงแถวๆ แก้ม
                                                                     ี
                พอเล่อนสายตามองจุดก�าเนิดความเย็นก็เห็นโคกิก�าลังจ้องมองมาทางน้พลาง
                    ื
          รับมือมาฟุยุที่เข้าไปเล่นด้วย
                เพราะมีชนักติดหลัง ฮารุโตะจึงอดใจเต้นแรงไม่ได้
                                                                      ั
                ตอนน้นโคกิเข้าใจผิดว่าการมอบสเวตเตอร์ถักเองเป็นของขวัญให้นาโอกิน้นคือ
                     ั
          การสารภาพรัก ไม่รู้ป่านนี้ยังเชื่ออย่างนั้นอยู่หรือเปล่า
                บางทีฮารุโตะอาจแค่หลงคิดไปเองตามใจชอบก็ได้ว่าโคกิลืมเรื่องในอดีตไปแล้ว
                ขณะที่คุยกันอยู่นั้น อากิระก็เริ่มร้องไห้โยเย

                “ดูเหมือนจะหิวแล้วล่ะ”
                “งั้นกลับกันได้แล้วมั้ง ไปก่อนนะ ฮารุจัง ไว้จะติดต่อมา”

                      ี
                มาฟุยุท่ปีนป่ายอยู่บนไหล่โคกิโดนนาโอกิอุ้มตัวลอย เด็กหญิงย้มแย้มโบกมือลา
                                                              ิ
          คุณน้าและคุณอาว่า “บายบาย” ก่อนจะหันไปเกาะคอนาโอกิพลางพูดคุยเจื้อยแจ้ว


                                         42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49