Page 17 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 17
AOI MIYAO
ํ
ั
ิ
“เรองทาความสะอาดนะ ปลอยใหเปนหนาทของบรษทดแลอาคารเถอะ เธอเพง ่ ิ
ื
่
่
ี
ู
ั
ั
ั
ํ
ี
ํ
ึ
้
หายปวย ถาออกกาลงเยอะๆ แลวไขกลบขนมาอกจะทายงไง”
ั
่
่
ื
ี
ั
ิ
ั
ู
้
ั
ื
ู
็
เมอวานซน...หลงวนนนทวาดภาพซามูไรกบทานก จๆ อากาศกเยนลงจนทําให
็
ี
็
ั
ั
ั
่
ิ
ั
ื
ั
ู
ิ
มโคโตะเปนหวด เมอวานเลยพกผอนอยแมนชนทงวน เขามไขกจรง แตแคไขออนๆ หาก
้
ั
ิ
่
ี
ื
ิ
ู
่
ิ
เปนตอนอาศยอยกบป มโคโตะคงเคลอนไหวรางกายทาโนนนตามปกต แตเซนรเปนหวง
ํ
ั
ู
มาก ถงขนาดขงเขาไวในหองนอน ไมยอมใหลกจากเตยง
ี
ึ
ุ
ั
ู
ั
ึ
้
ุ
่
ู
ทงคอาศยอยดวยกนในฐานะคูรกและผอปถมภมาไดระยะหนงแลว แตอาการ
ั
ั
ู
ั
ั
ึ
ุ
ิ
ประคบประหงมจนเกนเหตของเซนรมแตจะหนกมากขนเรอยๆ
้
ื
ั
ิ
่
ี
ิ
ู
จรงอยูวาในสายตาของชายหนุมผประสบความสําเร็จ เปดแกลเลอรีในทําเลทอง
้
ั
ื
ู
ํ
ใจกลางเมองตงแตอายยงนอย สามารถดแลลกคาจานวนมากไดอยางคลองแคลวและเปน
ุ
ู
ั
็
ี
ิ
๊
ํ
มออาชพ อาจเหนมโคโตะซงเตบโตในชนบทเปนเหมอนลกเจยบออนแอทาอะไรไมเปน
ี
ื
ื
ู
ึ
่
ิ
่
ิ
ั
แตมโคโตะเริมคนชนกบความวุนวายในเมืองใหญแลว หากเทียบกบการตะลอน
ั
ิ
ุ
ี
ิ
ั
ั
๊
ั
ู
ุ
วาดภาพภเขาและทงนาสมยอาศยอยบานเกา แคกวาดบนได มนจบจอยมากจนเรยกวา
ั
ู
ั
ออกกาลงไมไดดวยซา ํ ้
ํ
้
ี
ั
ี
“วนนกอนออกจากบานเธอสญญาแลวใชไหม วาจะไมออกมานอกแกลเลอร จะ
ั
ั
ํ
ทาตวใหอนตลอดเวลา ถาไมรกษาสญญากตองกลบแมนชน”
็
ั
ั
ุ
ั
ั
ู
เซนรรบรไดวามโคโตะเรมไมพอใจ จงยนคาขาดพรอมเลกควงดงามไดรป
ิ
ู
ิ
ั
้
ิ
ํ
่
ึ
ิ
ื
่
ิ
่
ั
ิ
่
ื
ํ
ุ
ี
ิ
ิ
ี
แยแลวส มโคโตะหวาดหวน นคอสหนาตอนสวตชประคบประหงมเกนเหตกาลง ั
ิ
ั
้
จะเปด ถาสวตชถกเปด เขาจะถกพาตวกลบแมนชนโดยไมฟงคาแกตวอะไรทงนน
ั
ั
้
ั
ู
ิ
ํ
ู
ั
ั
มโคโตะไมอยากโดนจับขงอยบนเตียง ไมไดรบอนญาตใหทาอะไรนอกจากกิน
ํ
ั
ิ
ู
ุ
ั
ั
กบนอน
ั
“ขะ ขอโทษครบ...”
ี
ื
่
ี
ิ
ิ
“...แกลเลอร ‘เอลวซส’ คอทนเหรอ?”
่
ี
15
