Page 14 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 14
สมผสใจ
ั
ั
สยายปก ี
ั
ิ
ุ
และผอปถมภของมโคโตะ
ู
“วาดภาพอยนเอง”
ี
ู
่
้
ิ
ิ
ิ
ิ
ุ
เซนรมองสมดสเกตชภาพขามไหลมโคโตะ รอยยมเบงบานกวาเดม แมมโคโตะ
ิ
ิ
่
ี
ิ
ี
่
ิ
ํ
ั
่
ี
กาลงวาดสงทไมมในโลกความเปนจรง สงทไมสะทอนผานดวงตาของเซนร แตคนรกท ี ่
ั
่
ิ
ื
็
ุ
ี
อายุมากกวากไมเคยมีทาทรงเกียจสกครัง มแตคาชนชมอยางบริสทธใจ ทาใหมโคโตะ
ั
ํ
่
ิ
์
้
ิ
ี
ํ
ั
ั
่
ี
สบายใจทจะพยกหนาตอบ
ั
“ครบ...ขอโทษนะครบ ผมอดใจวาดไมไดจรงๆ”
ั
ิ
้
ั
ทงสองคนออกมากินอาหารกลางวันดวยกน เซนริขอแวะธนาคาร มโคโตะจึงเขา
ิ
ั
ี
่
มาดวยและรออยูแถวประตูทางเขา ระหวางมองโนนนไปเรือยเปอยเขาสังเกตเห็นโครงราง
่
ิ
ึ
ู
ึ
บางอยางสนไหวอยใตรมไมรมถนน จงอดใจไมไหวเดนออกมาขางนอก ถงจะออกมาแค
่
ั
ิ
ู
้
ี
ดานหนาทสามารถมองเห็นไดจากขางในธนาคารก็เถอะ แตจๆ หายตัวไปแบบนี เซนริ
่
นาจะตกใจไมนอย
ื
ี
“ไมเปนไรหรอก ฉนไมมทางตําหนิแรงบันดาลใจของจิตรกรอยูแลว...นคอซามูไร
ี
่
ั
เหรอ?”
“นาจะเปนแบบนนครบ ผมเหนเขาหนซายแลขวาเหมอนตามหาอะไรอย...อะ”
็
ั
ื
ั
้
ั
ู
้
ึ
ิ
“เกดอะไรขน?”
“มบางอยางขนปกปยโผลมา...”
ุ
ุ
ี
ิ
้
ํ
ั
ิ
ี
ี
่
ิ
มโคโตะรีบขยบดนสอบนสมุดสเกตชภาพ วาดสิงมชวตอวนกลมขนสีนาตาลตรง
ิ
่
ั
ู
่
ั
ี
ํ
ู
เทาซามูไร ตาของมันบองแบว มสดารอบๆ...ทานกนนเอง ซามไรใตเงาตนโอกนงยองๆ
ี
ู
ิ
็
ิ
ํ
ิ
่
ลบหวทานก สวนทานกกยอมใหทาอยางนนโดยไมวงหน ี
ู
ั
้
ู
ั
ี
ุ
ิ
ิ
่
มโคโตะอธบายภาพทเหน เซนรไดยนดงนนกหวเราะสนกสนาน
ิ
ิ
ั
็
ั
้
ั
็
ี
ั
ุ
ี
“บางทตอนยงมชวตอย ซามไรคนนอาจเคยอาศยอยแถวน ทานกปาเลยคนเคย
้
ี
ู
ู
ิ
ี
้
ู
ิ
ั
ี
ู
กบเขากเปนได”
็
ั
12
