Page 11 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 11

ตนตดนสยแกลงหลบทโตะโคทตสพลางมองไปยังหองครว เพราะเมือคนคนนัน
                     ิ
                                   ี
                                     
                                           ึ
                                                                   ่
                                                           ั
                                                       
                                ั
                             
                        ิ
                                   ่
                         ั
                                        ั
                                                                          ้
                                           
           เรมลงมือทาอาหารจะไมหนกลับมาทางนีแนนอน จงสามารถมองเขาไดตามใจปรารถนา
                              ั
                                                               
                                                 ึ
                             
                   ํ
                                         ้
             ิ
             ่
                   ี
                                  ื
                           ั
                     ้
                     ั
                                                            ื
                         ึ
                                        ิ
                  มครงหนงสญญาณเตอนเพลงไหมของหองขางๆ แจงเตอนผดพลาด เขายง ั
                         ่
                                                                ิ
                                                           ่
                                                             ํ
                                                           ั
                                                       ่
                                                       ั
                                                ื
                      ํ
                                                   ี
                                                   ่
                              
                
            
                  
                                                    ั
                                         ี
                                   
                                                                
                                             
           กมหนากมตาทาอาหารตอโดยไมสนใจเสยงแจงเตอนทดงสนน นนทาใหตนประหลาดใจ
                              ้
           เปนอยางมาก ถาคนคนนนมสมาธกบสงใดแลวจะจดจออยแตกบสงนนจนกวาจะเสรจ
                                 ี
                              ั
                                                       ู
                                      ั
                                                             ิ
                                                             ่
                                                               ั
                                                               ้
                                         ่
                                     ิ
                                                           ั
                                         ิ
                                                                          ็
           สมบรณ 
               ู
                                         ่
                  อยรอดมาถึงตอนนไดอยางไรเนีย แมจะประหลาดใจ แตตนกตองยิมเฝอนวาก  ็
                                ี
                                                                   ้
                                                               ็
                    ู
                                ้
                                  ู
                                  
                                    ํ
                                 
                                                      
                                                     ่
                                                     ี
                                                                  ้
                       
                    
                                                          
                                                                          ้
           อยรอดมาไดแลวแหละ ทวาไมรทาไมเหมือนกัน เงาลึกทซอนอยูในดวงตาทังสองขางนัน
                               
                                                                       
             
             ู
           กลบทาใหหวใจบบรดทกครงทจองมอง
                    ั
             ั
                ํ
                   
                                  ี
                          ั
                             ุ
                                  ่
                                   
                        ี
                                ้
                                ั
                                                   ั
                                         
                                                   ้
                                                                         ี
                                                                    ่
                                              
                                                         
                                                 ั
                                                      ํ
                                                                      ึ
                  เขาใชมดหนฉกๆ ดวยทาทงมงาม แผนหลงนนทาใหระบบประสาททีตงเครยด
                      
                                      ี
                            ึ
                                    
                                       
                                 
                       ี
                          ั
                                       ุ
                          ่
                                                           ้
                                                  ี
                       ั
                       ้
                            ั
                                                                        ี
                                                                        ่
                         ี
           ผอนคลายลง ทงทสมยเด็กตนเคยกลัวแมเวลาถือมดเสียขนาดนัน เพราะทุกครังทโดน
                         ่
                                                                      ้
                                                      
                                                        ั
                                                        ้
                             
                        ั
                               ี
                                                   
                                           
            ู
                 ้
                                                                     ิ
                                      ิ
                                         
           ผชายทง แมจะกวดแกวงมดทาครววงไลพรอมตะโกนกองวาทงหมดเปนความผดของแก
                                      ่
            
                 ิ
                    
                                                              
                                 ํ
                                    ั
                                                             
                         ้
                  มหลายครงทเคยคดวาตอนนนไมนาวงหน นาจะปลอยใหแมแทงใหตายๆ ไปซะ
                                                                  
                   ี
                                                           
                               ิ
                                             ิ
                                             ่
                                           
                                                ี
                                                  
                                 
                            ี
                                                       
                                       ั
                         ั
                            ่
                                       ้
                                          
                                              
                                            
                                          
           แตหากไมหนกจะไมไดเจอเขาคนน และไมไดอยดวยกนแบบตอนน  ี ้
                                    ้
                                    ี
             
                   
                      ็
                     ี
                            
                                                  ั
                                               
                          
                                              ู
                                                     ่
                                        ็
                                                     ี
                                                         ั
                                                                         ี
                    ี
                                                                 ิ
                  เสยงหวเราะสนกสนานของเดกๆ ละแวกบานทเลนกนอยางเพลดเพลน เสยง
                              ุ
                       ั
                                                                      ิ
                                           9
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16