Page 44 - อ่านฟรี รักทุกครั้งมีเพียงนาย (เล่มเดียวจบ)
P. 44

รกทกคร้งมเพยงนาย
                                            ี
                                      ุ
                                              ี
                                          ั
                                   ั
                                              ิ
                                               ิ
                          ั
                               ื
                                  ิ
                            ู
           ของเขา ราวกับกาลงถกกลนกนเขาไปจริงๆ นชนะกอดคาซึฮะแนบแนน สวนคาซึฮะก ็
                        ํ
                                      ั
                          ั
                                    
           โอบแขนรอบแผนหลงของนชนะเชนกน
                       
                               ิ
                                ิ
                     ้
                     ื
                        ึ
                  “...ออ อก...”
                                                             ั
                                                
                                     ึ
                                                     ิ
                                                         ั
                                  
                                                      ิ
                                                               
                                                                    ึ
                            ั
                  ลมหายใจติดขด อกฝายจงยอมถอนริมฝปาก นชนะยงคงจบจองคาซฮะในระยะ
                               ี
                                                       ี
                                    ้
                                                        ั
                                            ึ
                                                     
                                    ื
                                       ิ
                                               
                                 ุ
                       ื
                                       ้
               ิ
                                                          ื
           ประชด เขาวางมอลงบนกระดมเสอเชต คาซฮะไมแสดงทาทขดขน
                   ี
                                                     ํ
                                     ึ
                  ทผานมาเวลามเซกซคาซฮะไมเคยเปนฝายถกนามากอน และไมเคยมใครถอด
                                                   ู
                   ่
                             ี
                                                                     ี
                               ็
                                            ้
           เสอผาใหดวย แตการโดนนชนะปลดเปลืองเสอผาชางเราอารมณจนตวสนสะทานไปหมด
                                            ื
                                              
                                                             ั
                                                               ่
                                                               ั
                  
                                ิ
             ื
             ้
               
                               ิ
                                                                    
                                        ้
                                                   
                        
                                                          
                   
                                                
                              ้
              ั
                                                            ู
                         ื
                              ิ
                                                        ึ
           หลงเสอผาถกเปลองทกชนจนอยในสภาพเปลอยเปลา คาซฮะกถกผลกใหนอนลงบน
                     ู
                                                           ็
                                    ู
                         ้
                ้
                ื
                            ุ
                                              ื
                                                                ั
             ี
                                                       ึ
                                ี
                                ่
           เตยง สายตาของชายหนมทมองลงมาจากขางบนทาเอาคาซฮะใจสนจนทงรางรอนผาว
                                                ํ
                                                                        
                                                                 ้
                                                                     
                                                                 ั
                                                                  
                             
                             ุ
                                                            ั
                                                            ่
                                           
                        ั
                  “...สวยจง”
                                                                       ิ
                                   ู
                                                        ํ
                                                             
                                                 
                                                      ุ
                                                          ั
                                                   
                                                                   ึ
                                                              ี
                               ั
                        ั
                   ี
                        ้
                  นเปนครงแรกทตวเองถกเชยชม สายตาเรารอนดจกาลงไลเลย คาซฮะเขนอาย
                             ี
                             ่
                     
                   ่
                                   ั
                             ั
               
                           ึ
                         ี
                      
                                              ั
                                                                  ั
                                                                      ุ
                                                        ู
                                                   ั
                                ึ
                                                 
           จนตองเบนหนาหน ตกตก ตกตก ชพจรตรงขมบเตนรว ใบหรอนผาวราวกบไฟลก
                                      ี
                                                            
                                                         
                             ึ
                  “นชนะ...อะ...อก”
                         
                    ิ
                     ิ
                                                    ู
                        
                                                            
                           ่
                           ื
                                                ั
                   ื
                                          ึ
                  มอใหญเคลอนจากลาคอของคาซฮะมายงกระดกไหปลารากอนจะคอยๆ ลบไล  
                                                                   
                                                                        ู
                                 ํ
                                                              
                                                  ิ
                                                           ั
                                                        ื
                                                  ่
                                                        ่
                                                    ุ
           ตอลงมายังแผนอก หนาทอง และสะโพก ผวหนงเรมชมเหงอ หวใจเตนรนแรงจนรูสก
                                                                  ุ
                                            ิ
                                                                          ึ
                                               ั
                                  ั
                     ี
                           ั
                                  ้
                                                             ั
                ื
                                                          
                             ั
                                               ั
                                       
                       
                                
             ็
           เจบ มอของอกฝายจบหวเขาทงสองขางและกางมนออกไปทางซายกบขวา
                  “.....”
                                                                         ็
                                                                 ้
                  จๆ นชนะกกมตวลง สมผัสอนๆ ชนๆ หอหม คาซฮะเงยคางขึน ออรลเซกซ
                   ู
                                                                      ั
                                                        ึ
                                            ้
                           ็
                                                   ุ
                                            ื
                                   ั
                              ั
                                        ุ
                       ิ
                      ิ
                                     ุ
           แสนชาชองกาลงไลกวดอารมณใหพงทะยานอยางรวดเรว
                                              
                                    
                                     
                       ั
                ํ
                ่
                                                    ็
                                  
                     ํ
                         
                  “ออ ...อก แฮก...”
                        ึ
                    ื
                    ้
                                  ิ
                                           ้
                              
                     ึ
                                                                    ี
                                                                        ้
                                 ั
                                                                        ั
                                                       ํ
                                                                    ่
                                             ่
                                                 ี
                                                    
                  คาซฮะตกอยใตอาณตของปลายลนทไลเลยอยางชานาญ ลมหายใจถกระชน
                            
                                             ี
                                           ิ
                            ู
                                               
                                    ึ
                                
                    ิ
                           
                     ิ
                  “นชนะ... ไมไหวแลว...อก”
                                                                          ั
                                                 ึ
                        ึ
                  ความรูสกอยากปลดปลอยกําลงไลบ คาซฮะพยายามหนีอยางรอนรน ทวาตว
                                         ั
                                             ี
                                             ้
                                          42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49