Page 46 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 2
P. 46

เซียนสำวซอนกำย 2
                    อนกำ
                         ย 2
                  วซ
             ียนสำ
           เซ
                                                  ี
                                              ี
                                                  ่
                  ภายใต้สายตาของทุกคน อันจ่อเซวยนทถูกเรียกว่า ‘แม่นางอัน’ ม ี
                                          ื
           ท่าทีเ©ยชากับการเอาอกเอาใจน้ ไม่รู้สึกเขินอายหรือท�าตัวไม่ถูกแม้แต่นิด
                                      ี
                  “ข้าไม่กินเน้อสัตว์” พูดจบนางก็หยิบผลไม้จากบ้านเซียนข้นมากิน
                                                                ึ
                           ื
           ต่อหน้าทุกคน
                  เ©าเส้าตงที่ถูกป¯ิเส¸ไม่เพียงไม่โกร¸ กลับยิ่งชอบนางมากขึ้นไป
           อีก
                  “หญิงผู้นี้ข้าต้องได้!”
                          ี
                                                            ื
                  นิสัยเช่นน้เขาชอบ! บุรุÉล้วนอยากครอบครองเหย่อท่ถูกใจ เขา
                                                              ี
                                                       ั
                                ้
                                                                  ี
                                                     ิ
           เอ่ยออกมา นอกจากจะหามบรรดาพรรคพวกแยงชงกบเขา ข³ะเดยวกน
                                                   ่
                                                                     ั
           ก็ประกาÈว่าหญิงม่ายผู้นี้เปšนของเขา
                  อันจื่อเซวียนขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจว่าเ©าเส้าตงคิดอย่างไร พอรู้
           ว่าเ©าเส้าตงสนใจนาง นางก็ไม่ปราก¯ตัวต่อหน้าเขาอีก
                  ส�าหรับนางแล้ว จะหลบเลี่ยงชายผู้นั้นเปšนเรื่องง่ายแค่กะพริบตา

                                          �
                                                       ้
                                                           ้
                  แต่เ©าเส้าตงถอว่านางอยในกามอ คดหาว¸ีเขาใกลนาง เรอสนค้า
                                               ิ
                                            ื
                                                    ิ
                                      ่
                                                                 ื
                             ื
                                                                   ิ
                                      ู
                                                         ื
                         ี
                   ี
                                    ี
           ใหญ่แค่น้ไม่เจอท่หัวเรือก็เจอท่ท้ายเรือ หญิงดุกลัวชายตêอ กว่าจะเดินเรือ
                                                                    ี
                                                          ื
                                        ี
                                 ึ
                                             ื
                         ึ
           ถึงท่าเรือก็อีกคร่งเดือน คร่งเดือนน้ตามตêอไม่หยุด เขาเช่อว่าจะต้องเก้ยว
           แม่นางอันส�าเร็จจนได้
                  ใครจะไปรู้ว่าเขาใช้เวลาสามวันแล้วหาอย่างไรก็หาหญิงสาวไม่พบ
                     ั
                                                                      ึ
           เ©าเส้าตงสบสนเปšนอย่างมาก ชดเจนว่าเมอคร่เหนนางอย่ไกลๆ เขาจง
                                                            ู
                                               ่
                                                   ู
                                                     ็
                                      ั
                                               ื
                                                                  ี
           รีบเสนอหน้าเข้าไปหา แต่พอหญิงสาวเห็นว่าเปšนเขาก็รีบหมุนตัวเล้ยวไป
           อีกทาง
                                            ี
                  ทุกหนทุกแห่งบนเรือสินค้าล�านเ©าเส้าตงสามารถหลับตาเดินได้
                                            ้
           จะขวางทางหญิงสาวนั้นง่ายดายมาก
       44
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51