Page 44 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 2

เซ
เซียนสำวซอนกำย 2
ย 2
อนกำ
วซ
ียนสำ
ื
้
่
เมอพดเช่นนอก½†ายกไม่ถามอะไรอก กอปรกบนางสหน้าเ©ยชา
ี
ี
็
ี
ี
ั
ู
เว้นระยะห่าง อีก½†ายจึงได้แต่ลูบจมูกจากไป
ึ
นางไม่ใช่สาวบริสุท¸ìแล้ว และนางก็เคยค�านับฟ‡าดินกับชายผู้หน่ง
ิ
ดังนั้นใช้สถานะแม่ม่ายพบผู้คนเปšนวิ¸ีที่ดีที่สุด ไม่ต้องเสียเวลาอ¸ิบาย
ี
ใช่แล้ว นางถือเสียว่าสามีของตนตายแล้ว นับแต่วันน้เปšนต้นไป
นางจะต้องพยายามลืมชายชั่วร้ายผู้นั้นให้ได้
ื
ี
ิ
อันจ่อเซวียนคิดว่าแสร้งท�าเปšนแม่ม่ายท่เพ่งสูญเสียสามีก็จะไม่ถูก
้
�
ั
์
ี
ั
่
่
ั
ู
ู
ตอแย แต่นางไม่รว่าสาหรบผ้ชายบางคน แมมายยงสาวนนมเสน่ห ต่อให ้
้
นางใช้น�้ายาสมุนไพรทาผิวให้ด�าก็ไม่อาจลดทอนใบหน้าสะสวย เรือนร่าง
ี
อรชรของนางได้ เทียบกบสตรออกเรือนคนอ่นแล้ว นางเปšนสตรออกเรอน
ี
ื
ั
ื
ยังสาวที่หน้าตาไม่เลว
ั
อกอยางนางมักจะนงเงยบ ใบหน้าเÈร้าหมอง จงได้รบความสนใจ
่
ึ
ิ
่
ี
ี
จากบุรุÉบางคน
อันจื่อเซวียนดูทิวทัÈน์เสร็จก็คิดจะกลับไปพักผ่อนที่ห้องพัก
นางหันหลังจะเดินไป แต่กลับต้องชะงักงัน
ึ
เบ้องหน้ามีชายผู้หน่งยืนอยู่ ชายผู้น้รูปร่างสูงใหญ่ก�าย�า ดวงตา
ื
ี
จ้องมองที่นาง เห็นนางมองมาก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
อันจ่อเซวียนช�าเลืองมองเขาอย่างเย็นชา จากน้นก็หันเหสายตา
ื
ั
ไม่มองเขา เดินเข้าไปในห้องพัก
“โอ้ นางเหลือบตาใส่ท่าน!”
ี
เ©าเส้าตงเปšนคนคุ้มกันท่เรือสินค้าล�าน้จ้างมา ย่อมสังเกตผู้โดยสาร
ี
ที่ขึ้นเรือ จึงสังเกตเห็นอันจื่อเซวียน
รู้ว่านางเปšนแม่ม่ายสามีตาย เขายิ่งยิ้มกว้าง
42