Page 10 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 2
P. 10

เซ ียนสำ วซ อนกำ ย 2
           เซียนสำวซอนกำย 2
                  พวกเขาห่างจากเมืองหลวงเพียงสามวันถ้าเดินทางโดยม้าเร็ว พวก

           ผู้ชายต่างหารือกันอย่างลับๆ ทั้งกลางวันและกลางคืน พวกอี้เฟยออกไป

           ข้างนอกบ่อยขึ้น

                  ตวนมู่หลีผู้นี้ยามปกติดูอ่อนโยนสง่างาม แต่หลี่เสียนอวี้ร่วมเรียง
           เคียงหมอนกบเขา บางเรองมเพียงคนข้างกายเท่านนทสงเกตเห็นถงความ
                                                     ้
                                                         ั
                                ื
                                ่
                                                       ี
                                                                 ึ
                                                     ั
                      ั
                                                       ่
                                   ี
           เปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ นางดูออก
                  แววตาของเขาไม่เหมือนเดิม สัมผัสได้ถึงพลังอ�านาจที่พรั่งพร้อม
           จากตัวเขา ราวกับสิงโตที่ถูกขังมานานเตรียมจะแหกกรงออกมา
                     ี
                                            ื
                           ี
                  หล่เสียนอว้พูดคุยหยอกล้ออันจ่อเซวียนไปพลาง มองเม¦ขาวบน
           ท้องฟ‡าด้านนอกห้องไปพลาง
                  นางรู้สึกได้ว่า...เมืองหลวงจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แล้ว

                  วันต่อมาหลี่เสียนอวี้ทิ้งจดหมายไว้หนึ่ง©บับก่อนนางจะจากไป

                  ในจดหมายไม่ได้บอกเหตุผล เขียนไว้เพียงหนึ่งประโยค
                  ¾º¡Ñ¹ÀÒÂËÅѧ äÁ‹µŒÍ§à»š¹Ë‹Ç§

                  ตวนมู่หลีอ่านจดหมายที่หลี่เสียนอวี้ทิ้งไว้แล้วก็พยักหน้า “เข้าใจ

           แล้ว”
                                    ิ
                  เขาตอบสนองอย่างน่งเ©ย ท่าทางไม่แปลกไปจากปกติ ถึงเวลา
                                                                     ื
           กินก็กิน ถึงเวลานอนก็นอน หารือแผนการใหญ่กับอาจารย์ไ©และคนอ่น
                                                   ี
                                             ี
                                                              ื
                                                                     ี
                                          ี
           เช่นเคย ราวกับส�าหรับเขาแล้ว การท่หล่เสียนอว้จากไปเปšนเร่องเล็กท่ไม่
           น่าพูดถึง ไม่สนใจ
                       ี
                  หลังอ้เฟยและคนอ่นออกจากห้องของตวนมู่หลี เ©ียวซางมองซ้าย
                                 ื
           มองขวา กดเสียงต่าพูดกับอ้เฟยและเ©ิงคุนว่า “ข้าว่าแล้วเชียว องค์ชาย
                                   ี
                           �
       8
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15