Page 14 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 1
P. 14

ียนสำ
           เซ
           เซียนสำวซอนกำย 1
                    อนกำ
                         ย 1
                  วซ
                                             ื
                  ฝีเท้าของท้งสองคนใกล้เข้ามาเร่อยๆ ชีเม่ยร้อนรนราวกับมดใน
                           ั
           กระทะร้อน อุตส่าห์เอาชีวิตรอดมาได้ นึกว่าจะหนีพ้นเง้อมมือปีศาจแล้ว
                                                         ื
           คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายก็หนีการกลั่นแกล้งของโชคชะตาไม่พ้น
                  นอกจากตาย ไม่มีหนทางอื่นอีกแล้วหรือ?
                  ชีเม่ยหน้าซีดเผือด เห็นพวกเขาเดินเข้ามาใกล้ก้อนหินใหญ่ท่ตน
                                                                    ี
           ซ่อนตัวอยู่ นางรู้สึกสิ้นหวังอย่างบอกไม่ถูก

                  ถ้าหายตัวไปจากที่นี่ตอนนี้ได้ก็คงดี...นางคิดเช่นนี้ ทันใดนั้นÀาพ
           ตรงหน้าก็เปล่ยนไป เม่อนางต้งสติได้ก็มาปราก¯กายอยู่ในห้องท่ไม่เคย
                                     ั
                       ี
                               ื
                                                                 ี
           เห็นมาก่อน
                    ่
                    ื
                        ู
                                                                      ั
                  เมอคร่นางหมดหวังจนอยากตาย แต่ครู่ต่อมานางตะลึงงันไปท้ง
           Ëҧ
                               ู
                                                            ั
                            ู
                                                 ั
                                                          �
                                        ึ
                                           �
                  นางตะลงอย่คร่ใหญ่แล้วพมพาถามตวเอง “ข้ากาลงฝันไปหรอ?
                                                                    ื
                         ึ
           ข้าจ�าได้ว่าข้าอยู่ที่ริมน�้าชัดๆ...”
                                                        ี
                                         ั
                                                            �
                  Àาพตรงหน้าเปล่ยนไปอีกคร้ง นางกลับมาอยู่ท่ริมน้า ประจันหน้า
                                ี
           กับหลี่ว์เอ้อร์พอดิบพอดี
                                                           ื
                                       ี
                  หล่ว์เอ้อร์ตกตะลึงก่อนจะช้และตะโกนใส่นางอย่างต่นเต้น “อยู่ทาง
                     ี
           นั้น!”
                     ี
                  หล่ว์ซานได้ยินเขาตะโกนก็หันหน้ามาทันที ทว่าด้านหลังมีคนอยู่
           เสียที่ไหนกัน
                  หลี่ว์เอ้อร์รีบพุ่งตัวมา “อยู่ทางนั้น ข้าเห็นนางแล้ว!”
                  สองคนวนรอบก้อนหินใหญ่ แต่ไม่เห็นแม้แต่เงา ท�าเอาหลี่ว์ซาน
           ร้องด่า “เจ้าตาบอดหรือไร”
                  “ไม่ ข้าเห็นนางจริงๆ!”

       12
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19