Page 43 - อ่านฟรี สายเลือดมนตราเพลิงพิโรธ
P. 43
HANA YAKOU
คนรอบข้ำงเองก็สงสัย ทุกคนหันมำมองมำโฮโระเป็นตำเดียว ทว่ำควำมน่ำเกรงขำมของ
โนอำห์ท�ำให้ไม่มีใครกล้ำไล่ตำมมำเลย
(สำยตำเมื่อกี้...ฉันไม่ได้คิดไปเอง!)
ี
มำโฮโระแตกต่นสุดขีดขณะโดนโนอำห์ลำกตัวไปโดยไม่รู้ว่ำเกิดอะไรข้น น่ตนเผลอ
ึ
ื
ท�ำอะไรผิดต้งแต่เปดเทอมวันแรกเลยเหรอ แต่ตนเพ่งเคยเจอเขำเป็นคร้งแรกจริงๆ นะ
ิ
ั
ั
สำเหตุคออะไร ถงตนมีเช้อสำยตระกลบอลด์วิน แต่ก็ไม่เคยปรำกฏตวในแวดวงสังคมหรือ
ู
ั
ึ
ื
ื
งำนเลี้ยงสังสรรค์ประจ�ำตระกูลเลยสักครั้ง
ี
โนอำห์เงียบกริบ ลำกมำโฮโระมำยังสถำนท่ไร้ผู้คน มำโฮโระโดนลำกออกจำก
ั
ั
ั
ื
อำคำรเรยนมำยงศำลำเปดในสวนกลำงอำคำร หลงโนอำห์มองไปรอบๆ เพอยนยนว่ำ
ื
่
ี
ไม่มีใครอยู่แถวนั้น ในที่สุดก็ยอมปล่อยมือของมำโฮโระ
โนอำห์ก้มลงมองใบหน้ำมำโฮโระรำวกับค้นหำอะไรบำงอย่ำงอยู่ มำโฮโระโมโห
ที่โดนเรียกว่ำเจ้ำเปี๊ยก แต่ช่วยไม่ได้ เพรำะโนอำห์สูงกว่ำถึงสี่สิบเซนติเมตร
“นำย ไหนลองกระโดดซิ”
ั
โนอำห์ออกค�ำส่ง แผ่รังสีท่บ่งบอกว่ำห้ำมปฏิเสธ “เหวอ” มำโฮโระหดไหล่ด้วย
ี
ควำมหวำดหวั่น
“เอ กระ กระโดด...? ท�ำไม?”
มำโฮโระถำมอย่ำงกล้ำๆ กลัวๆ สำยตำท่จับจ้องมำเต็มไปด้วยพลังกดดัน โนอำห์
ี
เชิดคำงแสดงท่ำทีไม่พอใจ
“บอกให้ท�ำก็ท�ำซะ”
น้ำเสียงของโนอำห์ฟังดูคุ้นชินกับกำรออกค�ำส่ง มำโฮโระไม่กล้ำขัดขืนเลยยืน
�
ั
กระโดดอยู่ตรงนั้น
“...แปลกแฮะ ไม่มีเสียงอะไรเลย”
ั
่
�
้
ี
่
ั
มำโฮโระโดนสงใหกระโดดอกหลำยครง โนอำหจองมองพลำงกอดอกทำทำสงสย
์
้
้
ั
41
