Page 42 - อ่านฟรี สายเลือดมนตราเพลิงพิโรธ
P. 42

สายเลือดมนตรา
                                       เพลิงพิโรธ

          พอเห็นหน้ำ มำโฮโระก็ตกใจ เขำคือคนท่บอกว่ำมำโฮโระเกะกะและใช้กระเปำเดินทำงชน
                                       ี
          จนกระเด็น ชำยหนุ่มตัวสูง ผมบลอนด์ ตำสีฟำ มำจำกตระกูลเอนส์เวิร์ธ เขำก�ำลังกล่ำว

                                                                       ื
          สุนทรพจน์ด้วยท่ำทีงำมสง่ำไม่แพ้ค�ำกล่ำวแสดงควำมยินดีแสนตรำตรึงของโนอำห์เม่อคร ู่
          เลย
                                           ี
                ทุกคนต่ำงมองว่ำคนคนน้ช่ำงยอดเย่ยม ยกเว้นมำโฮโระ ถ้ำตอนจบกำรศึกษำ
                                   ี
                                                                     ั
                                ั
          ตนสำมำรถมองเขำเป็นอย่ำงน้นได้เหมือนคนอ่นๆ ก็คงดี มำโฮโระคิดในใจพลำงต้งใจฟัง
                                           ื
          ค�ำกล่ำวสุนทรพจน์


                        ิ
                หลังเสร็จส้นพิธีเปดภำคเรียนนักเรียนต่ำงกรูกันออกจำกหอประชุม นักเรียน
          ใหม่แยกย้ำยไปห้องเรียนของแต่ละคน มำโฮโระอยู่ตึก D หมำยควำมว่ำเขำอยู่ห้อง D ใน
              ี
                           ั
          ขณะท่นักเรียนตึก A น้นอยู่ห้อง A ตึกหอพักกับห้องเรียนสัมพันธ์กัน ส่วนเกณฑ์กำร
          แบ่งห้องเรียน ได้ยินว่ำเรียงตำมล�ำดับคะแนนสอบ
                “นี่”

                ขณะมำโฮโระกับแซ็กเดินไปห้องเรียนเจอชำยหนุ่มคนหนึ่งก�ำลังยืนขวำงทำงอยู่

                  ิ
                ี
          โนอำห์ท่เพ่งกล่ำวแสดงควำมยินดีนักเรียนใหม่เม่อครู่น่นเอง โนอำห์กลำยเป็นคนดังใน
                                                  ั
                                              ื
          หมู่นักเรียนใหม่ไปแล้ว เขำท�ำหน้ำขึงขังยืนกอดอกขวำงทำง ตอนแรกมำโฮโระคิดว่ำเขำ
                                        ั
          คงพูดกับนักเรียนคนอ่นท่ไม่ใช่ตนเลยต้งท่ำจะเดินผ่ำนไป แต่โนอำห์คว้ำคอเส้อของ
                                                                     ื
                             ี
                           ื
          มำโฮโระไว้
                “เอ!? เรียกผมเหรอ!?”
                                                            ึ
                หัวใจของมำโฮโระหล่นไปอยู่ท่ตำตุ่ม เขำร้องเสียงหลง แซ็กซ่งอยู่ข้ำงๆ แก้มแดง
                                      ี
          พลำงตะโกนก้อง “มำโฮโระ ท�ำอะไรน่ะ!?” น�้ำเสียงเปียมไปด้วยควำมอยำกรู้อยำกเห็น
                “เรียกนำยนั่นแหละ เจ้ำเปี๊ยก”

                                                                        ึ
                                ั
                โนอำห์มองมำโฮโระต้งแต่ศีรษะจรดเท้ำแล้วกระชำกให้เดินตำม น่มันเกิดอะไรข้น
                                                               ี
                                         40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47