Page 16 - อ่านฟรี สายเลือดมนตราเพลิงพิโรธ
P. 16

สายเลือดมนตรา
                                       เพลิงพิโรธ

                                                      ั
          มำเคยมีเด็กรอดชีวิตอยู่ได้เกินสำมวัน แต่ไม่นำนหลังจำกน้นร่ำงกำยก็แสดงปฏิกิริยำ
          ต่อต้ำนและเสียชีวิตไปทุกรำย

                                        ึ
                สำมวันผ่ำนไป ห้ำวันผ่ำนไป หน่งสัปดำห์ผ่ำนไป ฉันตรวจร่ำงกำยเด็กชำยด้วย
          ควำมรู้สึกอัศจรรย์ใจ
                ท้งท่มีหินเกำะหัวใจแต่เด็กก็ยังมีชีวิต ไม่มีเสียงล้นหัวใจร่ว ลมหำยใจสม่ำเสมอ
                    ี
                  ั
                                                                     �
                                                   ิ
                                                         ั
          ดูไม่มีอำกำรเจ็บปวดใดๆ เลย
                “ในที่สุดก็ส�ำเร็จ!”
                                                                   ี
                                              ั
                             ื
                ซำมูเอลดีใจจนเน้อเต้นพลำงมองเด็กคนน้นผ่ำนกระจก ยังเร็วเกินไปท่จะสรุปว่ำ
          ส�ำเร็จแล้ว เพรำะยังไม่ได้น�ำเด็กออกจำกห้องปลอดเช้อ ท้งเด็กยังหมดสติอยู่ด้วย ทว่ำ
                                                     ั
                                                 ื
          นี่คือควำมก้ำวหน้ำครั้งใหญ่
                                     ั
                       ุ
                                   ู
                                                                   ั
                “อ้ำ คนสดท้ำยของตระกลน้นแล้ว! พระเจ้ำจะต้องประทำนพรมำให้ฉนแน่ๆ...
          ในที่สุดก็บรรลุเงื่อนไขหนึ่งอย่ำงแล้ว...!!”
                                              ื
                ซำมูเอลร้องตะโกนเสียงหลงด้วยควำมต่นเต้น ฉันไม่รู้ว่ำเขำหมำยถึงอะไร แต่
          ดูเหมือนหน้ำที่ของฉันก�ำลังจะสิ้นสุดลงในไม่ช้ำ ฉันโล่งอก

                                      ึ
                ทำไมร่ำงกำยของเดกคนนนถงไม่แสดงปฏกรยำต่อต้ำนนะ มนช่ำงมหศจรรย์
                                                ิ
                                                 ิ
                  �
                               ็
                                                              ั
                                                                    ั
                                                  ิ
                                    ั
                                    ้
          เหลือเกิน
                ในประวัติระบุไว้ว่ำเด็กชำยช่อมำโฮโระ อำยุห้ำขวบสิบเดือน ตัวอย่ำงทดลอง
                                     ื
                                                    ี
                ี
                                                                ี
          มนุษย์ท่ซำมูเอลน�ำมำล้วนเป็นเด็กผิวสีอ่อน แต่เด็กคนน้เรียกได้ว่ำขำวท่สุดในบรรดำ
                       ั
          ทุกคน ผมสีขำวจ๊วะ แม้แต่ขนตำยังเป็นสีขำว หำกมีคนบอกว่ำเด็กคนน้เป็นภูตเทวดำ
                                                               ี
          ฉันคงพยักหน้ำเห็นด้วยและปักใจเชื่อว่ำเป็นเช่นนั้นจริงๆ
                “โอะ...?”
                ฉันเข้ำไปในห้องปลอดเช้อ ขณะตรวจสัญญำณชีพของเด็กชำยอยู่ ฉันก็ต้อง
                                   ื
          ประหลำดใจอีกครั้ง
                                         14
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21