Page 44 - อ่านฟรี! SUZUMIYA HARUHI ตอน โรงภาพยนตร์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ 13
P. 44

SUZUMIYA HARUHI ตอน โรงภาพยนตร์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ

                           ี
                “ยิงฟิ้วๆ แค่น้ก็จบ แล้วฉวยสมบัติท่พวกน้นสะสมไว้ไปคืนเจ้าของเดิม รับรอง
                                           ี
                                                ั
          ว่าต้องได้รับค�าขอบคุณแน่นอน”
                ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะที่พูดแบบนั้นพร้อมโบกปืนไปมา แต่อย่าเผลอไปเหนี่ยวไก
          เข้าล่ะ สายตาฉันไม่ไวพอขนาดจะหลบล�าแสงที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสง
                “ไม่ต้องห่วง ฉันจะยิงแต่โจรเท่านั้น”
                ฮารุฮิเก็บปืนกลับเข้าซองอย่างคล่องแคล่ว
                                                      ี
                                  ี
                      ั
                                                                     �
                “เพราะง้นเคียวน์ รีบไปท่รังโจรกันดีกว่า ว่าแต่ยานน่ขยับจริงๆ เหรอ? ทาไมวิว
          ข้างนอกไม่เปลี่ยนเลย”
                ถ้าตามมาตรวัดความเร็วแบบแอนะล็อก พวกเราบินด้วยความเร็วสูงสุดแล้วนะ
          ที่วิวไม่เปลี่ยนก็เพราะที่นี่คืออวกาศอันกว้างใหญ่ยังไงล่ะ

                “เอาเถอะ ช่างมัน”
                ผมส่ายหน้า
                “ว่าแต่จะให้บินไปทางไหน? โจรพวกนั้นสร้างรังอยู่แถวไหน?”
                “ไม่รู้สิ”
                ฮารุฮิตอบอย่างไม่ลังเล

                “ฉันไม่รู้หรอก ยูกิรู้รึเปล่า?”
                                                                   ั
                                                          ั
                                                                 ี
                นางาโตะหันไปหาแล้วเอียงคอช้าๆ โดยไม่พูดอะไร เธอน่งอยู่ตรงท่น่งด้านข้าง
          ดูเหมือนบทบาทที่นี่จะเป็นเจ้าหน้าที่เรดาร์หรืออะไรท�านองนั้น
                “......”
                นางาโตะที่อยู่ในชุดแบบเดียวกับฮารุฮิกดแผงควบคุมเล็กน้อย ก่อนจะพูดอย่าง
          ระมัดระวังราวกับก�าลังเลือกค�าพูด
                “โหมดค้นหาศัตรูรอบทิศทาง ก�าลังรวบรวมข้อมูล”
                เธอตอบ

                “ขอเร็วที่สุดนะ ฉันอยากจัดการงานนี้ให้เสร็จๆ แล้วไปทัวร์ดาวต่างๆ”
                ฮารุฮินั่งเอนหลังบนที่นั่งกัปตัน แล้วมองไปที่นั่งด้านข้างฝั่งตรงข้ามกับนางาโตะ
                “มิคุรุจัง ขอชาหน่อย”

                “อ๊ะ ค่ะ”


                                         42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49