Page 53 - อ่านฟรี! OFF AIR 3 ~YES OR NO คนที่ใช่ ใครที่ชอบ~
P. 53

MICHI ICHIHO


                               ึ
                              ี
                อุชิโอะนึกหน้าคนท่พ่งพาได้ในเวลาอย่างน้ไม่ออกเลย บางทีคนท่มีรูหรือบาดแผล
                                                              ี
                                              ี
          อาจเป็นตนเองก็ได้ เขาคิด

                                          



                เม่อถามลูกชายว่าอยากได้อะไรเป็นของขวัญฉลองได้งาน เจ้าตัวก็ตอบอย่างไม่
                  ื
          กระตือรือร้นว่า “นาฬิกาข้อมือก็แล้วกัน” นาฬิกาท่พวกเขาไปเลือกซ้อท่ห้างสรรพสินค้า
                                                              ี
                                                            ื
                                               ี
                         ึ
                                              ี
          เป็นรุ่นราคาไม่ถึงหน่งแสนเยนของ SEIKO ทันทีท่กลับมาถึงรถ ลูกชายก็เอ่ยพอเป็นพิธ ี
          ว่า “แทงกิ้วนะ พ่อ”
                “แค่น้นดีแล้วจริงๆ เหรอ? พ่อซ้อนาฬิกาล้านเยนให้ไม่ไหว แต่ลูกท�างานท่ออก
                    ั
                                                                      ี
                                        ื
          ทีวีทั้งที จะลงทุนกว่านั้นอีกหน่อยก็ได้...”
                “ดีแล้วน่า ความเป็นชาวบ้านมันก็ส�าคัญนะ”
                เคย์ตอบขณะเล่นกล่องผูกริบบิ้นสีเงินในมือ

                              ี
                “ท้งผู้ประกาศข่าวท่ใส่นาฬิกาโรเล็กซ์พล่ามเร่องครอบครัวคนจน และผู้ประกาศ
                  ั
                                                 ื
              ี
                                                            ั
                                                              ั
                   ื
          ข่าวท่สวมเส้อกันหนาวมงแคลร์ถ่ายทอดสดภาพหิมะตกน่ะโง่เง่ากันท้งน้น จะท�าให้ผู้ชม
                                                                ั
          เกิดความรู้สึกต่อต้านไปเพ่ออะไร ถ้าอยากท�าตัวดูดีนักก็ไปเป็นทาเลนต์ต้งแต่แรกซะส  ิ
                             ื
          เพราะฉะนั้นนาฬิกาประมาณนี้นี่แหละเหมาะแล้ว”
                “ยะ อย่างนี้นี่เอง...”
                                                           ั
                สัปดาห์หน้าเขาจะไปส่งลูกชายท่แมนชันในโตเกียว จากน้นวันคืนท่ได้พบหน้า
                                        ี
                                                                  ี
                                                                   ั
                                                            ี
                     ิ
                                  ี
          กันทุกวันก็จะส้นสุดลง พูดแบบน้อาจฟังดูแสนธรรมดา แต่ช่วงเวลาท่ผ่านมาน้นเหมือน
          จะยาวนานแต่สั้นเพียงพริบตาจริงๆ
                “เคย์ต้องเป็นผู้ประกาศข่าวที่ดีได้แน่ๆ”
                “ดีรึเปล่าไม่รู้ รู้แต่ท�าได้เก่งแน่”
                                         51
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58